Dört milyon mil (veya isterseniz 6.44 milyon kilometre) oldukça uzun bir mesafedir. Bu, Dünya’nın en geniş noktası olan ekvatoru arka arkaya 160 kez dolaşmaya eşdeğerdir .
Bu, NASA’nın yeni Parker Solar Probe’unu (PSP) almaya istekli olduğu kadar güneşe yakın . Bu ayın sonunda Cape Canaveral Hava Kuvvetleri Üssü’nden yola çıkması planlanan gemi, güneşimiz hakkında veri toplayacak ve umarız güneşimiz hakkında hala sahip olduğumuz bazı temel soruları yanıtlayacak.
PSP de tarih yazmak üzere. Sonunda, yörünge yolu onu büyük sarı yıldızdan sadece 3,83 milyon mil (6,16 milyon kilometre) uzağa götürecek.
Böyle bir yakınlık tamamen emsalsizdir. NASA’nın Helios 2 sondası 1976’da güneş yüzeyinin 27 milyon mil (43.45 milyon kilometre) yakınına geldi. Bu, bu göksel cisme şimdiye kadar gelmiş olan herhangi bir uzay aracından daha yakın.
Ah, ama kayıtlar meydan okuyanları davet ediyor. Parker Solar Probe, Helios 2’den yaklaşık yedi kat daha yakın olacak. Gezegen Dünya ve güneş dışında 93 milyon mil (150 milyon kilometre) bulunmaktadır. Bir NASA bilim adamı, iki ceset bir Amerikan futbol sahasının zıt uçlarında durursa, PSP’nin görevinin onu güneşin 4 yard çizgisine kadar getireceğini söyledi.
Güneş keşif teknolojisi uzun bir yol kat etti. Yine de mühendislerin hala birkaç sınırlamayı akıllarında tutmaları gerekiyor – ve yakın zamanda astronotları güneşe doğru bir yolculuğa gönderecek gibi görünmüyoruz.
Yüksek Isı ve Corona Gizemi
Aşırı ısı en belirgin endişedir. Güneşin yüzey sıcaklığı boğucu bir 10.340 derece Fahrenheit (5.726 santigrat derece). İlginçtir ki, güneşi çevreleyen alan daha da sıcaktır.
Güneş tutulması sırasında ayın arkasından süzülen ışık halesini biliyor musunuz ? Budur korona . Bir kabarcıklı plazma tabakası, güneş atmosferinin en üst kısmını temsil eder. Korona yüzeyden kabaca 1.300 mil (2.100 kilometre) yukarıda başlar ve uzaya kadar uzanır.
Parçaları ısınıyor. Çok sıcak. Bazı yerlerde korona yüzeyden 300 kat daha sıcak olabilir . Bunun neden olduğunu kimse bilmiyor; NASA, Parker Solar Probe’un bazı ipuçları bulacağını umuyor.
NASA astronotları tarafından kullanılan uzay giysileri , onları 250 Fahrenheit’e (121 santigrat derece) kadar olan sıcaklıklardan koruyabilir. Uzay yolcuları , güneşten 3 milyon mil (4,8 milyon kilometre) uzaklaşmaya cesaret edene kadar bu kadar aşırı ısıyla karşılaşmazlar . Bu noktanın ötesinde, yüksek sıcaklıklar giysinin içini dumanı tüten bir kazana dönüştürecekti. Geminizin güvenliğini standart bir uzay giysisi içinde bırakın, susuz kalacak, bayılacak ve öleceksiniz.
Ama bunların hepsi teorik. Yüksek sıcaklıklara yenik düşmeden çok önce, cesur serserilerimiz güneş radyasyonu tarafından öldürülürdü.
Güneş , görünür ışık olarak algıladığımız bazı formlar da dahil olmak üzere büyük miktarda radyasyon yayar . Güneşe yaklaştıkça tehlikeli radyasyon türleri yoğunlaşır. Derin uzaydaki yüksek radyoaktivite seviyeleri kardiyovasküler problemlerle bağlantılı olabilir. 2016’da yapılan bir anket, düşük Dünya yörüngesinin dışına uçan astronotların , ana gezegene daha yakın kalan akranlarına göre kalp krizi veya felçten ölme olasılığının daha yüksek olduğunu buldu .
Ortalama bir NASA uzay giysisinden başka bir şeyle başıboş gönderilseydiniz, güneş radyasyonu, daha Dünya ile güneş arasındaki orta noktaya ulaşmadan önce hayatınızı talep ederdi .
Açıkçası, bir uzay gemisinin içinde daha iyi giderdin. NASA araştırma bilimcisi Eric Christian, bir gün insan astronotlarını güneşin 4 milyon mil (6,4 milyon kilometre) yakınına güvenle götürebilecek bir gemi tasarlamanın mümkün olabileceğini söyledi . Ancak böyle yüksek riskli bir görevi düşünmeden önce, Parker Uzay Sondasının nasıl çalıştığını görmemiz gerekecek.
(Güneş) Rüzgarındaki Toz
Veri toplama araçlarının çoğunu korumak için, PSP’ye iki karbon kompozit levhadan, bir dış yansıtıcı boya tabakasından ve hafif bir köpük çekirdekten oluşan özel yapım bir ısı kalkanı takılmıştır . Kalkan, bir kaplumbağadan çok bir salyangoz kabuğuna benziyor: Sondanın tamamını sarmak yerine, bir tarafında oturuyor. Güneşe bakarken, bu “Termal Koruma Sistemi”, arkasındaki aletleri Dünya yörüngesindeki uyduların deneyimlediğinden 475 kat daha güçlü olacak ısı radyasyonundan koruyacaktır .
PSP’nin işini yapabilmesi için Termal Koruma Sisteminin sürekli olarak güneşe bakması gerekir. İticiler, kalkanı her zaman doğru konuma yönlendirecektir. Bu iticilerin yakıta ihtiyacı var ve sonunda uzay aracının suyu tükenecek. Parker Solar Probe, güneşin etrafında en az 24 kez dönecek şekilde tasarlanmıştır. Görevi 2025’te sona erdikten sonra, iticilerin daha uzun süre çalışmasını sağlamak için yeterli yakıt olmayacak. PSP’nin korumasız kısımları daha sonra güneşe doğru kayacak ve parçalanarak sondayı çok fazla uzay tozuna dönüştürecektir .
Merkür Ölçütünü Geçmek
PSP, köklerini NASA’nın başlangıcına kadar takip edebilir. 24 Ekim 1958’de, yönetim kurulduktan üç aydan kısa bir süre sonra, komitelerinden biri iddialı bir öneride bulundu : Güneşe yakından bakmak için Merkür gezegeninin ötesine insan yapımı bir sonda gönderin.
Merkür genellikle güneşten 29 ila 43 milyon mil (46 ila 70 milyon kilometre) arasındadır. PSP, gezegenin yörüngesinin çok içine girecek. Dışarıda, güneş rüzgarı hakkında bilgi toplayacak – hala tam olarak anlaşılamayan ancak uyduları yok edebilecek ve burada Dünya’daki GPS sinyallerimizi ve radyo iletişimimizi gerçekten mahvedebilecek bir fenomen . Sonda, bu rüzgarları tahmin etmenin bir yolunu bulmamıza yardımcı olabilirse, dünyanın trilyonlarca dolar tasarruf etmesine neden olabilir . Ne söyleyebiliriz? Merak öder ve keşif de öyle.
