Bir anemometre rüzgarın basıncını ve kuvvetini ölçer. Birkaç farklı anemometre türü vardır: çanak veya pervaneli anemometreler, dakikadaki devirleri sayarak rüzgarı elektronik olarak ölçer; ultrasonik veya lazer anemometreler, lazerlerden hava moleküllerinden yansıyan ışığı algılar; sıcak tel anemometreler, rüzgara ve rüzgardan uzağa yerleştirilen teller arasındaki sıcaklık farkları aracılığıyla rüzgar hızını tespit eder. En yaygın olanı fincan anemometresidir.
Ölçüm
Anemometre, dakikada fit veya FPM olarak ölçer. Rotasyon, sinyali FPM ölçümüne dönüştüren bir manyetik veya optik sensör tarafından algılanır.
FPM
Kanat kafasındaki bir ok, uygun ölçümler elde etmek için hava akışının kanattan geçmesi gereken yönü tanımlar. Anemometreler için ortalama ölçüm aralığı dakikada 50 fit ila 6.000 fit’tir. Dakikada bin fit, saatte yaklaşık 11 mil’e eşittir.
Anemometrelerin Kullanım Alanları
Anemometreler hava istasyonlarında, havaalanlarında, gemilerde, petrol kulelerinde veya kişisel kullanım için kullanılabilir. Çoğu anemometre, rüzgar yönünü tespit etmek için rüzgar kanatlarına bağlanır.
Hava Okumaları
Hava akışı ölçümünün okumaları, gerçek hava fit cinsindendir, yani ölçüm, anemometrenin bulunduğu yükseklikte alınır. Bu ölçüm, dakikada gerçek fit ile sonuçlanır. Anemometreler, evlerin çatılarına veya 20 ila 50 fit boyunda olabilen kulelerin tepelerine yerleştirilir. Yüksek rakımlar daha yüksek rüzgar hızı okumaları verebilir.
Kesinlik
Okumaların doğruluğu, kanadın açısından ve kanadı döndürmek için gereken minimum hava hızından etkilenebilir. Rüzgar kaynağını etkileyebilecek faktörler; yükseklik, vadiler veya dağlar gibi yakındaki yer şekilleri ve rüzgarı engelleyebilecek ağaçlar veya binalardır. Dağların, vadilerin veya kanyonların yakınındaki anemometreler rüzgar akışını artırmış olabilir.
