Dünya okyanuslarının ve sınırlarının incelenmesine oşinografi denir. Dünya yüzeyinin yüzde 70’inden fazlasını kaplayan okyanuslar birbirine bağlıdır. İnsanlar, bir hava ve iklim kaynağı olarak yiyecek için okyanuslara güvenirler. Okyanuslar aynı zamanda ticaret gemilerinin de seyahat ettiği yollar. Yüzyıllardır teorilerin kaynağı olmuştur.
HMS Challenger, 1872’de okyanusları keşfetmek için yola çıkana kadar, teoriler ne doğrulandı ne de dinlenmeye bırakıldı. Challenger’ın başarısından sonra, okyanusların bilimsel çalışması başladı. Bu çalışmalarla birlikte kullanılmak üzere çeşitli ekipmanlar da geldi.
ağlar
Okyanusu incelemek için kullanılan temel araçlardan biri ağlardır. Bitkiler ve hayvanlar gibi okyanus yaşamını toplamak için bir ağ kullanılabilir. Yeterince küçükse, yüzeyden malzeme toplamak için kullanılabilir veya bir bilim adamı aynı anda birkaç ağa ihtiyaç duyacaksa, gemideki laboratuvarlar topladıkları bilgileri inceleyebilirken, onları manipüle edebilecek çerçeveler vardır. Ağlar, okyanustaki bir su sütunundaki derinliği ve sıcaklığı belirlemek için de kullanılabilir.
bilgisayarlar
Üzerinde birçok farklı enstrüman bulunan bilgisayarlar, su basıncının yüksek olduğu zamanlarda oşinograflar tarafından kullanılır. Bilgisayarlar, deniz tabanını rahatsız etmemeleri ve içindeki aletlerin güvenli ve korumalı kalması için yeterince yüzer durumda kalır. Bilgisayarlar yerleştiğinde, genellikle okyanusun dibindeki tortuya, suyun sondayı bozmayacağı şekilde bir sonda yerleştirmeye yönlendirilirler. Bu bilgisayar, gemi kıyıya döndükten çok sonra denizin dibinde kalabiliyor, ancak bir süre sonra toplanabiliyor. Gemide bir bilgisayara bağlı “balık” adı verilen sistemler var. Bu balıklar tek bir dalışta bir bölgedeki derinlik, sıcaklık, tuzluluk, bulanıklık, oksijen, karbondioksit, ağır metaller ve kirleticiler gibi verileri sürekli olarak gönderir.
robotlar
Robotlar ayrıca okyanusu incelemeye yardımcı olmak için kullanılır. Bu robotlar okyanusa yerleştirilir ve gemiye bir ip ile bağlanır. Daha sonra, insanın deniz altında kalabileceğinden daha uzun bir süre boyunca keşfedebilir, fotoğraflayabilir veya numune toplayabilir. Gemideki laboratuvarda, bilim adamları bilgisayar aracılığıyla elde edilen bilgileri inceleyebilirler.
Tek kullanımlık aletler
Oşinografinin ilk günlerinde, 980 feet’e kadar olan suyun sıcaklığını ve derinliğini bulmak için banyo termografları kullanıldı. Zaman geçtikçe bu amaçla tek kullanımlık aletler yaratılmıştır. Bunlardan bazıları, bilgilerini hareket halindeki gemilere ileten termistörleri ve basınç sensörlerini içerir.
metre
Okyanusu incelerken farklı amaçlar için farklı sayaçlar kullanılabilir. Farklı derinliklerde suyun hızını ve sıcaklığını incelemek için yapılmış sayaçlar vardır. Dalgaların yüksekliğini, uzunluğunu ve yönünü keşfetmek için kullanılan başka metreler de vardır.
Denizaltılar ve habitatlar
Bilim adamları, tüplü teçhizat kullanarak, okyanusu kişisel olarak daha doğrudan keşfedebilirler. Dalgıç, yüksek basınçlı bir alanda araştırma yapması gerektiğinde, bu amaçla yapılmış bir sualtı aracı kullanabilir. Bu tür araçlar, hidrotermal menfezleri keşfetmek veya malzemeyi gemiye taşımak için kullanılmıştır.
Oşinograflara çevreyi incelerken yaşayabilecekleri bir atmosfer sağlamak için habitatlar da inşa edilmiştir. Böyle bir cihaz, Kova, 120 fit derinlikler için inşa edildi. 1987’de St. Croix’den sahil açıklarına yerleştirildi. 1993 yılında Florida Keys Ulusal Deniz Koruma Alanı’na taşındı.
