Güçlü bilgisayarların ve bilimsel araçların yardımıyla bilim adamları birkaç depremi tahmin etmede başarılı oldular.
Depremleri tahmin etme çalışmasında önemli bir ipucu, sismograflarda neredeyse sürekli olarak kaydedilen birincil ve ikincil dalgaların olağan davranışıdır. Bu dalgalar, bazıları madenlerde meydana gelen patlamalardan ve bazıları yeraltı nükleer patlamalarından kaynaklanan çok sayıda çok küçük depremlerden gelir.
Rusya’daki bazı bilim adamları, dalgaların normal hızların altında hareket ettiğini gözlemledi. Yavaşlama bir süre devam etti, ardından dalgalar normale döndü. Kısa bir süre sonra deprem meydana geldi.
Bazı bilim adamlarının sismik dalgaların olağandışı davranışlarını açıklayabilecek bir teorileri var. Bir deprem bölgesi inanılmaz bir baskı altındadır. Basınç, kayalarda sismik dalgaların yavaşlamasına neden olan milyonlarca küçük çatlak açar. Su çatlaklara sızar. Su iki şey yapar. Kayaların sismik dalgaları normal hızda taşıma kabiliyetini geri kazandırır. Ayrıca kayayı zayıflatır, böylece kayalar kısa sürede kırılarak depreme neden olur.
Başka bir teori, bir fay boyunca sismik aktivitenin boşluklarına dayanmaktadır. Bölgede en az 25 yıldır deprem sarsıntısı olmadığı için bunlara boşluk deniyor. Teori, dünyanın plakalarının sismik boşluk boyunca birbirine o kadar çok bastırdığını ve birbirine kilitlendiğini belirtir. Bir gün büyük bir depremle serbest bırakılacak olan muazzam bir basınç oluşur. Bilim adamları depremleri kontrol etmenin yollarını arıyorlar. Deneyler, çok derin kuyulara çok yüksek basınç altında su pompalayarak bir alanda küçük, zararsız depremlerin tetiklenebileceğini göstermiştir. Bu küçük depremler, sonunda tehlikeli bir depreme neden olabilecek baskıyı hafifletir.
