Galileo termometresini okumak oldukça basittir. Sıcaklık değiştikçe, küreler yükselip cam tüpün içine düşecektir. Tipik olarak, tepede yüzen bir grup ampul ve dibe batmış başka bir grup bulacaksınız. Arada, boşlukta kendi kendine dolaşan bir ampul olması muhtemeldir. Ortada yüzen ampulün madalyonundaki sıcaklığı okuyun. Bu mevcut sıcaklıktır.
Ancak bu her zaman böyle olmayacak. Ortada hiçbiri olmayan iki grup küre bulabilirsiniz. Bu durumda, üst gruptaki en düşük ampul sıcaklığı ile alt gruptaki en yüksek küre (boşluğun hemen üstündeki ve altındaki küreler) arasındaki ortalama değeri almanız gerekir. Bu, mevcut sıcaklık olacaktır. Bu senaryo, aralarında daha büyük sıcaklık artışları olan madalyonların bulunduğu modellerde daha sık ortaya çıkacaktır.
Tüm cam kürelerin üstte yüzdüğünü varsayalım. Bu durumda sıcaklık, en düşük madalyondaki sıcaklık okumasından daha soğuktur. Tersine, ampullerin tümü batarsa, hava sıcaklığı en yüksek etiketteki okumadan daha sıcaktır.
Galileo Termometre Doğru mu?
Termometrenizin doğruluğu çeşitli faktörlere bağlı olacaktır. Doğruluk için en önemli faktör, cihazın kendisinin yerleştirilmesidir. Tipik bir termometre gibi, Galileo termometresini doğrudan güneş ışığından uzak gölgeli bir alana yerleştirmelisiniz. Enstrümanı pencere ve kapılar gibi ısı kaynaklarının veya soğuk noktaların yakınına yerleştirmekten kaçının ve HVAC havalandırma deliklerinden ve cihazlardan uzak tutun.
Doğruluğu belirleyen son bir faktör, kürelerin nasıl kalibre edildiğidir. Her iki derecede bir ise, sıcaklığı makul bir doğrulukla tahmin etmekte sorun yaşamazsınız. Bununla birlikte, madalyonlar arasındaki aralık arttıkça, daha fazla tahmin ve dolayısıyla daha fazla hata payı devreye girer.
Son olarak, cihaz dışarıda kullanılabilirken, en iyi iç mekanlarda çalışacaktır. Bu aletlerin dayandığı fizik, belirli bir sıcaklık aralığında en iyi şekilde çalışır – çoğu termometrede yalnızca 64 ila 80 Fahrenheit arasındaki sıcaklıklar için madalyonlar bulunur.
