Karada yavaşça akan devasa buz kütlelerine buzullar diyoruz. Yüksek dağlarda ve büyük miktarlarda karın birikip buza dönüştüğü kutup bölgelerinde oluşurlar.
Bu yerlere kışın kar yağar ama yazın tamamı erimez. Kalan kar, her yıl katmanlar halinde birikir. Bu tabakalar yığıldıkça ağırlıkları artar ve yüzeyin altındaki kar kristallerinin topak oluşturacak şekilde sıkıştırılmasına veya sıkıştırılmasına neden olur. Sıkıştırılmış kar katmanları yaklaşık 50 fitlik bir derinliğe ulaştığında, peletler artan ağırlıktan daha da fazla sıkışır ve ardından buz kristalleri oluşturur. Bu buz kristalleri, kalınlığı 300 ila 10.000 fit arasında değişebilen bir buzul veya buz nehri oluşturmak için bir araya gelir. Buzul bu kadar kalın ve bu kadar ağır olduğunda, buzulun derinliklerindeki buz kristalleri birbirinin üzerinden kaymaya başlar ve buzul hareket etmeye başlar. Bu hareket, yerçekimi kuvveti nedeniyle bir dağdan aşağıya veya denize doğru aşağı yönlüdür. Dünyanın en büyük buzulu olan Avustralya Antarktik Bölgesi’ndeki Lambert Buzulu, 65 km genişliğinde ve 320 mil uzunluğundadır!
