Fırtına camı, 19. yüzyılda hava durumunu tahmin etmek için kullanılan bir meteorolojik araçtır. Damıtılmış suda çözünmüş başlıca üç kimyasalın bir kombinasyonu ile doldurulmuş kapalı bir tüpten oluşur. Değişen atmosferik koşullar altında sıvı içinde meydana gelen kristalleşme ve bulanıklık miktarına bağlı olarak farklı hava koşullarını tahmin etmek için kullanıldı . Bir fırtına camının nasıl çalıştığını incelemeye başlamadan önce, tarihteki görece atış yapılmış yerine hızlı bir şekilde bakmamız gerekir.
Kısa Bir Tarih
Bazı nedenlerden dolayı, fırtına camının gerçek mucidi bilinmiyor. Bununla birlikte, bildiğimiz şey, Amiral Robert FitzRoy adındaki bir İngiliz deniz subayının onu ünlü kılmaktan sorumlu kişi olduğu.
Amiral FitzRoy çok hevesli bir hava tutkunuydu ve HMS Beagle gemisinde geçirdiği süre boyunca fırtına camıyla sayısız deneyler yaptı ve tüm bulgularını dikkatlice belgeledi.
Fırtına camının yeteneklerine güçlü bir inanan Amiral FitzRoy, özellikle 1859’da bir fırtınanın denizde yüzlerce ölüme neden olmasından sonra, meteorologların daha iyi hava tahminleri yapmalarına yardımcı olmak için Birleşik Krallık’ta kullanımını teşvik etti.
Zamanın daha hassas barometreleri seri üretim için çok pahalı olduğu için, British Crown , Britanya Adaları’ndaki sahil kasabalarına ve denizcilik topluluklarına çok sayıda fırtına camı gönderilmesini emretti .
O sırada fırtına gözlükleri yaygın olarak “FitzRoy’un fırtına barometreleri” olarak biliniyordu.
1800’lerin sonlarında cıva barometreleri çok uygun fiyatlı hale geldi. Sonuç olarak, fırtına gözlükleri popülerliğini kaybetmeye başladı.
