Kral Claudius, Polonius’un ölümünden kısa bir süre sonra “Hamlet” te, “Üzüntüler geldiğinde, tek casuslar değil, taburlar halinde gelirler” diyor. Korkunç hava olayları çoğu zaman bu korkunç atasözünü örneklendirir ve bir üzüntüyü diğerinin üzerine yığar; fırtınalar sellere yol açabilir, bu da hastalıklara ve zararlılara vb. yol açabilir.
Dört yıllık kuraklıktan sonra, İran her türlü su için çaresiz olmalıydı – herhangi bir şekilde, ancak geldiği bir hafta süren Şubat 1972 kar fırtınası dışında. Fırtına , kuzeybatı, orta ve güney İran’ın uzak bölgelerine 10-26 fit (3-8 metre) kar yağdı , yolları, kabloları ve telefon hatlarını kesti ve 4.000 köylüyü dondurucu battaniyenin altına hapseddi… Başka yerlerde, iki büyük çığ, tahminen 8.000 kişiyi gömdü.
Bazı bölgelerde sıcaklıklar eksi 13 F’ye (eksi 25 C) düşerek boruları dondurdu ve su sıkıntısını kötüleştirdi İzole, karla kaplı vadilerde grip intikamla yayıldı ve bazı bölgelerde enfeksiyon oranı yüzde 100’e yaklaştı
İlk ölüm tahminleri 6.000’e yaklaştı, ancak daha sonraki revizyonlar sayıyı tahmini 4.000’e düşürdü
Kar fırtınası ne kadar trajik olsa da, bir sonraki felaketin neredeyse tüm kasabayı denize sürükleyen ölü sayısı daha da yüksekti.
