Temmuz 2017’nin ikinci haftasında Antarktika’da Delaware büyüklüğünde bir buz kütlesi patladığında , bilim adamları şimdiye kadar kaydedilen en büyük buz kütlesinin – 1 trilyon ton (907 milyar metrik ton) – ani bir artışa neden olacağından fazla endişe duymadılar. deniz seviyesinde eridi. Ancak, 2,240 mil karelik (5,801 kilometrekarelik) buzdağının daha büyük bir sorunun belirtisi olmasından rahatsız oldular : Larsen C olarak bilinen tüm buz tabakasının gelecekteki çöküşü Bilim adamları hemen erirse, dedi okyanusların neredeyse yarım inç (1,2 santimetre) yükselmesine neden olur.
Larsen C’nin çöküşü muhtemelen onlarca yıl uzakta, ancak bunun gibi örnekler, bilim insanlarının özellikle son on yıllarda yükselen deniz seviyelerini her zaman yakından takip etmelerinin kesin nedenidir. Geçtiğimiz 100 yıl içinde, Dünya’nın iklimi yaklaşık 1.8 Fahrenheit (1 Santigrat derece) ısındı . Sonuç olarak, buzullara, buz tarlalarına ve buzullara bağlanan su yavaşça eridi ve gezegenin okyanuslarına daha fazla su ekledi. Ayrıca ısı, termal genleşme olarak bilinen bir kavram olan suyun genişlemesine neden olur. Tüm bunlar, dünyadaki deniz seviyelerini yılda yaklaşık 0,07 inç (2 milimetre) yükseltmek için komplo kurdu.
Larsen-C buz tabakası
Temmuz ayında, Delaware’in iki katından daha büyük bir buz kütlesi, Larsen C buz sahanlığından kırılarak rekordaki en büyük buzdağlarından birini üretti.
GETTY IMAGES ARACILIĞIYLA ESA
Ama okyanusların seviyesini nasıl ölçüyorsunuz? Bir cetvelle kıyı şeridinde öylece duramazsınız – seviyeler kısmen dalgalar, gelgitler ve gezegen ve güneş yörüngesi nedeniyle sürekli dalgalanır. Karada olduğu kadar okyanusların altında da tepeler ve vadiler, dağlar ve kanyonlar var. Derin okyanus havzalarındaki su da iklime bağlı olarak değişir. İşleri daha da karmaşık hale getirmek için, New Orleans, Louisiana ve Venedik, İtalya gibi bazı kıyı bölgeleri batarken, Alaska gibi diğerleri yükseliyor.
Okyanusların bu sürekli yükseliş ve düşüşünü ölçmek için bilim adamları, dünyanın dört bir yanındaki limanlara, dalgakıranlara ve iskelelere yerleştirilen gelgit göstergeleri de dahil olmak üzere çeşitli araçlar kullanıyor. Amerika Birleşik Devletleri’nde iş , Amerika Birleşik Devletleri ve bölgelerinde 210 kalıcı gözlem sistemine sahip olan Ulusal Su Seviyesi Gözlem Ağı’na (NWLON) düşüyor .
Bilgisayarlardan önce süreç oldukça ilkeldi. Gelgit göstergeleri, şamandıralara bağlı analog veri kayıt cihazlarının bulunduğu gelgit evlerinin içine yerleştirildi . Şamandıralar gelgit evlerinin altındaki “durgun kuyulardaydı” (dalgaları en aza indiren uzun metal borular) ve göstergeler su seviyesindeki değişiklikleri kaydetti. İskele kazıklarından birine, esasen bilim adamlarının gelgit seviyelerini manuel olarak gözlemlemek ve ardından yüzen veri kaydedici tarafından alınan okumaları karşılaştırmak için kullandıkları büyük bir ölçüm çubuğu çakıldı.
