Tropikal bir siklonun yıkıcılığı – Kuzey Atlantik ve Kuzeydoğu Pasifik havzalarında bir kasırga olarak adlandırılır – kısmen barometrik (veya atmosferik) basınç ve rüzgar hızının ilgili özelliklerine bağlıdır. Bu canavar fırtınaları, uğultulu rüzgarlar ve yükselen gök gürültüleri ile çevrelenmiş düşük basınçlı bir merkezden (“göz”) oluşur. Siklonun barometrik basınç eğimi ne kadar aşırı olursa rüzgarları o kadar şiddetli olur.
Barometrik basınç
Kabaca konuşursak, genellikle milibar cinsinden ölçülen barometrik basıncı, atmosferin herhangi bir noktasında üzerini örten havanın ağırlığı olarak düşünebilirsiniz. Daha doğrusu, bir birim havadaki gaz moleküllerinin yoğunluğu ile orantılıdır. Düşük basınçlı bir alanda – ve daha geniş aralıklı hava molekülleri – hava yükselme ve kararsız hale gelme eğilimindedir, bu nedenle düşük basınçlı hücreler fırtınalı, hatta şiddetli olma potansiyeline sahiptir. Bir kasırgada, gözdeki basınç en düşük seviyededir ve göz duvarından dışarıya doğru ilerlerken – o şiddetli fırtına cephesi hemen gözü kuşatır – ve ardından dış spiralleri oluşturan yağmur bantları boyunca sabit bir şekilde yükselir.
Rüzgar hızı
Barometrik basınç doğrudan rüzgarı etkiler çünkü hava, yüksek basınçlı bölgelerden düşük basınçlı bölgelere doğru akar. Gezegenin dönüşü – Coriolis kuvveti – ve sürtünme ile bu temel hareketin eğrilmesi, bir siklon rüzgarlarının düşük basınç merkezi etrafında saat yönünün tersine dönmesine neden olur. Basınç eğimi ne kadar belirgin olursa rüzgarlar o kadar hızlıdır. Bir kasırgada, dış yağmur bantlarından göz duvarına doğru rüzgar hızı artar. Gözde çok az rüzgar vardır; burada batan havanın bulanıklığı ortadan kaldırdığı; açık gökyüzü veya yüksek, ince bulutlarla hafifçe örtülü olanlar burada hakim olma eğilimindedir.
Kasırga Evrimi
Kasırgalar , tropikal rahatsızlıklar adı verilen ve genellikle doğu dalgalarının tetiklediği fırtınalı hücrelerden kaynaklanır . Nihayetinde rüzgar hızıyla tanımlanan bir dizi aşama, tropik bir rahatsızlıktan, ılık okyanus sularının buharlaşması ve su buharları yükselen havada yoğunlaşırken açığa çıkan gizli ısının neden olduğu bir güçlenmeyle tam gelişmiş bir tropikal siklona doğru ilerlemeyi işaret ediyor. Bir tropik depresyon ayrı bir alçak basınç merkezi ve siklonik rüzgarlar yoğunluğu olarak gelişir; Bu rüzgarlar saniyede 17,5 metreyi (39 mil / sa) aşarsa depresyon tropikal bir fırtına haline gelir . Rüzgarlar saniyede 33 metreye (74 mil / saat) ulaşırsa, fırtına resmi olarak tropikal bir kasırga olur, aka kasırga veya tayfun. Barometrik basıncın mutlak değeri belirleyici bir özellik olmasa da, çoğu kasırganın gözü 990 milibarın altında.
Kayıt Yoğunlukları
Bilim adamları, belirli bir tropikal siklonun yoğunluğunu ölçmek için hem barometrik basıncı hem de rüzgar hızını kullanır. Kayıtlarda en yoğun olanı, 1979 sonbaharında Japonya’da kükreyen güçlü bir kasırga olan Typhoon Tip’ti. Typhoon Tip’in merkezi basıncı o yılın 12 Ekim’de 870 milibar olarak kaydedildi. Bununla birlikte, bazı tahminler, Kasım 2013 fırtına Tayfunu Haiyan’ın daha da düşük barometrik basınca ulaşmış olabileceğini öne sürüyor: 860 milibar. Typhoon Tip, tesadüfen, şimdiye kadar ölçülen en büyük siklon ödülünü de alıyor: Muazzam tayfun, 2.220 kilometre (1.380 mil) yarıçap boyunca uzanan şiddetli rüzgarlara sahipti. Avustralya’da karaya inen Tropical Cyclone Olivia adlı 1996 fırtına, maksimum sürekli rüzgar hızı rekorunu elinde tutuyor: şaşırtıcı bir saniyede 113 metre (253 mil / saat).
