1950’de Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Kasırga Merkezi, insan adlarını hatırlamanın enlem-boylam koordinatlarından daha kolay olduğunu fark ettikten sonra, kasırgaları ve tropik fırtınaları adlandırmak için fonetik alfabeyi kullanmak için bir sistem başlattı.
1953’te Ulusal Hava Servisi, sistemi tekrarlayan adlandırmalardan kaçınmak için kadınlardan sonra kasırgalara isim verecek şekilde revize etti. Olası cinsiyetçilik ve ayrımcılık iddialarından kaçınmak için, sistem 1978’de hem erkek hem de kadın isimlerini içerecek şekilde yeniden değiştirildi.
Kadın isimlerini kullanma pratiği yüzyıllar öncesine dayanmaktadır ve kökleri denizcilik geleneklerine dayanmaktadır. Antik çağda denizciler gemileri tanrıçalara adarlardı ve son yüzyıllarda gemi kaptanları ve denizciler tarafından gemiler ana figür olarak görülüyordu.
