Yüksek seviyeli bulutlar, troposferin en yüksek yerlerinde ikamet eden ve 16.500 fitten az olmayan ve 45.000’e kadar değişen bir tabana sahip olan bulutlardır, ancak ortalama yükseklik genellikle yaklaşık 25.000 civarında bir yerde kabul edilir. Bu tahmin, zeminden gözleme (sabit bir nesneyle karşılaştırmanın zor olduğu) ve çok daha doğru olan pilot raporlara (Pireps) dayandığından, bu sayı üzerinde tartışma için çok az yer var. Yüksek bulutları belirlemek, Dünya’da bize en yakın olan orta bulutlara ve hatta alçak bulutlara kıyasla oldukça kolaydır. Her birinin, bir profesyonel gibi görünmenizi sağlamak için hızlı bir şekilde alabileceğiniz bazı ayırt edici özellikleri vardır.
Bulut yüksekliğinin yüksek bir bulutun ilk kolay tanımlayıcısı olmasının yanı sıra, yüksek bulutlar gri değil beyaz görünecektir. Bunun nedeni, yoğunlaşma çekirdeklerinin etrafında oluşan sıvıdan ziyade ışığı yansıtan buz kristallerinden oluşarak daha koyu bir görünüme izin vermeleridir. Ayrıca, yüksek bulutlar, yüzeye yakın olan alt seviye bulutlarınkinden genellikle farklı olan rüzgar modellerini takip eder. Alçak ve orta seviyedeki kız kardeşleri gibi yüksek bulutlar üç temel türe ayrılabilir: cirrus, cirrostratus ve cirrocumulus, ancak her birinin içinde biraz daha çeşitlilik vardır.
Cirrus ve cirrostratus o kadar benzer ki, neredeyse bir araya toplanabilirler. Cirrus bulutları gökyüzünde çok uzun ince beyaz tabakalar olarak görünür. Uzunluklarıyla ölçüldüğünde, diğer bulutlara kıyasla çok küçük bir dikey gelişim aralığına sahiptirler. Dalgalanan rüzgar düzenleri nedeniyle, genellikle birbirine yakın bir şekilde gruplandırılmış yüzlerce küçük bulutun koleksiyonları gibi görünürler, ancak aslında sürekli akış halinde olan bir bulut “kırılır” ve neredeyse sürekli olarak yeniden oluşur. Biri “tamir ederken”, diğeri kırılıyormuş gibi görünecektir. Cirrostratus hemen hemen aynıdır, ancak gökyüzünün çok daha fazlasını kaplayan daha yaygın olmaları ile ayırt edilirler. Bu bulut türlerinin kendi aileleri içinde ayırt edilme şekli, kalınlıklarına ve gelişim sürecinde ne kadar kırık veya sivilceli göründüklerine göre belirlenir.
Ancak cirrus bulutlarını cirrostratus’tan ayırmanın kesin yolu yağıştır. Cirrostratus hiç üretmez. Cirrus, nadir olmakla birlikte yağışa neden olabilir, çoğu zaman yüzeye ulaşmadan önce dağılan veya kısa süreliğine büyük damlacıklar olarak inen yağmur olan virga’dır.
Cirrocumulus bulutları da sivilceli bir gelişme ile parlak bir beyaz olarak görünecek, ancak aynı zamanda orta bulut 8 accas’a çok benzeyen “mini kulelere” sahip gibi görünecek. Dikey gelişim noktaları olan bu kuleler, bu tür yüksek bulutu sirrus ve sirrostratustan hemen ayrı tutar. Cirrocumulus bulutları yağış oluşturmazlar, bu da bir başka tanımlayıcı noktadır ve bu nedenle açık hava bulutları olarak bilinirler. Bu bulutlar, aileleri içinde kalınlık ve kırılmalara veya ne kadar “dolu” göründüklerine göre tanımlanır.
Yüksek bulutları belirlemek, genellikle daha düşük seviyeli bulutlar tarafından gizlendikleri için yalnızca bir zorluktur. Ancak güzel bir hava gününde, gökyüzünü seçmek ve birbirlerinden ayırt etmek kolaydır. Bunları birbirinden ayırmak için yağış, dikey gelişim (ince, kalın veya kuleli) ve bulutların ne kadar iyi toplanmış veya dolu olduğu gibi belirli temel faktörleri arayın. Bulutun gerçek boyutunu veya bir bulutun gökyüzünün ne kadarını kapladığını fark ederek cirrus ve cirrostratus’u daha da ayırt edin ve bunun çok kolay olduğunu göreceksiniz
