Bulutlarda yağmur damlalarının nasıl oluştuğu hala bilim adamlarının araştırdığı bir konudur. Araştırmacılar, yağmur damlalarının nasıl oluştuğunu bilerek, herhangi bir bölgenin ikliminin nasıl olması gerektiği ve küresel ısınmanın o bölgenin iklimini nasıl etkilediği konusunda daha kesin bilgi sahibi olabileceklerini umuyorlar.
Bilim adamları ne biliyor? Yağmur damlalarının atmosferin aşağısındaki stratoform bulutlardan gelme olasılığının daha yüksek olduğunu biliyorlar. Atmosferdeki bir bulut ne kadar yüksek olursa, mevcut su o kadar fazla buz kristalleri şeklinde olacaktır. Bilim adamları, atmosfere salınan aerosollerin bulutları sabit tutma eğiliminde olduğunu ve bir alana yağmur yağmasına izin verme olasılığının daha düşük olduğunu biliyorlar. Ayrıca atmosferdeki kirlilik miktarının düşen yağmur damlalarının boyutunu değiştirebileceğini de biliyorlar.
Bir bulut içindeki bir damlacık, yaklaşık olarak .00008 inç boyutunda, yaklaşık tek bir insan saçı genişliğinde olabilir. Bu damlacıklar bulutta havada kalır. Zamanla damlacıklar birbirine çarparak daha büyük damlalar oluşturmak için birbirine yapışır. Büyük bir yağmur damlasının boyutunu kazanması altmış dakikadan fazla sürebilir.
Düşmek üzere olan bir yağmur damlası yaklaşık bir milimetre genişliğindedir. Buluttan düşen bir yağmur damlası yerçekimi tarafından çekilir ve saatte 0,02 mil hızla alçalmaya başlar. Çok geçmeden, kendi boyutundaki bir damlanın düşebileceği en yüksek hız olan son hıza veya düşme hızına ulaşır. Yağmur damlası atmosferden yeryüzüne düşerken, hava basıncı ve hava türbülansı yağmur damlasının şeklini bozar. Boyutu bir milimetreden küçük olan bir damla top şeklindedir. Bir disk gibi düzleşenden biraz daha büyük damlalar. Bir damlanın boyutu 4,5 milimetrenin üzerindeyse, sıradan bir karasinek boyutunun biraz altındaysa, boru şeklinde bir “sap” ve kapak benzeri bir tepe ile bir mantar şeklini alır. Farklı şekiller, damlacığın yüzey gerilimi (damlayı bir arada tutan su moleküllerinin oluşturduğu bağ) ve hava basıncının karşıt kuvveti nedeniyledir. Daha büyük mantar benzeri damlalar sonunda daha küçük damlacıklara bölünür. Daha büyük damlalar, en büyüğü saatte yaklaşık 20 mil hızla dünyaya daha küçük damlalardan daha hızlı düşme eğilimindedir. Yağmur damlaları asla gözyaşı şeklinde değildir.
Bilim adamlarının yağmur damlası oluşumunda üzerinde çalıştıkları mekanizma, kuvvetlerin daha küçük su buharı damlacıklarını yeterince çalkalayarak buluttan kaçacak ve yeryüzüne düşecek kadar büyük yağmur damlaları oluşturmasını sağlayan şeydir. Araştırmalar cevabı bulmaya devam ederken, bilim adamları iki sürecin yağmurun yağmasını sağlamak için birlikte çalıştığından oldukça eminler. Bir bulutun kenarındaki ve üst kısımlarındaki kuru havanın buluttaki nemli hava ile karışacağı bu işlemlerden birine sürüklenme denir. Yağmur üretmek için sürüklenme ile çalışan ikinci süreç hava türbülansıdır. Su buharı ve küçük damlacıklar bulutta sağa sola savrularak diğer damlacıklarla çarpışırlar. Su molekülleri su moleküllerine bağlanır ve kısa sürede daha büyük damlalar oluşturur.
Daha büyük veya daha küçük boyutlu yağmur damlalarını düşmeye teşvik etmenin yollarını araştırmak, gelecekte kuraklık çeken bölgelerdeki sıkıntıları ve ekonomik sıkıntıları hafifletebilir.
