Yıllık “mevsimlerin yürüyüşü” , bir yıl boyunca farklı enlemlerde alınan güneş ışığı miktarındaki değişiklikleri gösterir . Bu varyasyonların ana nedeni, gezegenimizin 24 saatlik bir günde bir kez etrafında döndüğü Dünya’nın dönme ekseninin, yörünge düzlemi olan Güneş’in yörüngesinde döndüğümüz düzleme göre eğimli olmasıdır.
Dünyanın dönme ekseni, aşağıdaki şekilde gösterildiği gibi gezegenimizin yörünge düzlemine göre eğiktir ve bu, Dünya’nın neredeyse dairesel yörüngesinin yandan bir perspektifidir. Eksen, yıl boyunca yörünge düzlemine ve yıldızlara göre oryantasyonda sabit kalır – eğim bir yıl boyunca değişmez. Dünya Güneş’in etrafında dönerken , Kuzey Yarımküre yılın bazı zamanlarında Güneş’e doğru bakarken, Güney Yarımküre diğer zamanlarda Güneş’e bakar. Dönme ekseninin yönü ile Güneş’in yönü arasındaki ilişkiyi gözlemleyin.
Aralık ayında, Kuzey Kutbu ve Kuzey Yarımküre Güneş’ten uzaklaşır. Kuzey Yarımküre bu nedenle daha az doğrudan güneş ışığı alır ve bu nedenle kışın daha soğuk sıcaklıklarını yaşar. Eksen etrafında dönme , yarım kürenin çoğu bölümünü günün bir bölümünde güneş ışığına çıkarır.
Bunun aksine, Güney Kutbu ve Güney Yarımküre daha doğrudan Güneş’e bakar ve daha doğrudan güneşlenir. Güney Yarımküre bu nedenle yaza sahiptir (aynı zamanda Kuzey Yarımküre kışı geçirir). Aralık Gündönümü (Kuzey Yarımküre’de Kış Gündönümü, Güney Yarımküre’de Yaz Gündönümü), Kuzey Kutbu’nun ( Dünya’nın dönme eksenini işaretleyen ) Güneş’ten en uzağa doğru yöneldiği tarihtir .
Dünya Güneş etrafında dönerken, dönüş ekseni artık doğrudan Güneş’ten uzaklaşmıyor. Mart ayında (ve daha sonra Eylül ayında), Dünya’nın ekseni Güneş’e göre yana doğru işaret ediyor – ne Kuzey Kutbu ne de Güney Kutbu Güneş’e doğru eğimlidir. Bu pozisyonda, her iki yarım küre de diğerinden daha fazla güneş ışığı almaz ve bu nedenle her ikisi de daha ılımlı ilkbahar ve sonbahar sıcaklıklarını yaşar. Mart Ekinoksu ve Eylül Ekinoksu, eksenin tam olarak yana doğru olduğu ve gün ışığı ile karanlığın eşit olduğu zamanlardır (ekinoks, “eşit gece” anlamına gelir).
Mart ve Haziran ayları arasında Dünya’nın devam eden yörüngesi, Kuzey Kutbu ve Kuzey Yarımküre’nin artan bir şekilde Güneş’e bakmasına ve yaz yaklaştıkça ısınmasına neden olur. Bu süre zarfında, Güney Kutbu ve Güney Yarımküre Güneş’ten uzaklaşmaya başlar ve kışa giderken soğur.
Haziran ayının sonlarında, Kuzey Kutbu ve Kuzey Yarımküre daha doğrudan Güneş’le yüzleşir ve bu nedenle yazı yaşamaya başlar. Haziran Gündönümü (Kuzey Yarımküre’de Yaz Gündönümü), Kuzey Kutbu’nun dönme ekseninin en doğrudan Güneş’e dönük olduğu tarihi gösterir. Aynı zamanda Güney Kutbu ve Güney Yarımküre Güneş’ten uzaklaşarak kışı yaşamaya başlar.
Bu nedenle mevsimler, Dünya’nın dönme ekseninin eğimi ile Dünya’nın Güneş etrafındaki yörüngesi arasındaki ilişki tarafından kontrol edilir . Her mevsim bir gündönümü ve bir ekinoks ile sınırlıdır ve bu da Güneş’e göre azami veya minimum miktarda görünen eğimin günlerini temsil eder.
Mevsimler hakkında düşünürken, Dünya’nın yörünge düzlemine doğrudan bakan bu görünümde gösterildiği gibi, Dünya’nın yörüngesinin neredeyse dairesel olduğunu hatırlamak önemlidir. Bu şekilde, yukarıdaki resimde olduğu gibi, Dünya ve Güneş’in boyutları yörüngenin boyutuna göre büyük ölçüde abartılmıştır ve Dünya, Güneş’e göre gerçekte olduğundan çok daha büyük gösterilmektedir.
Dünya yörüngesinin neredeyse dairesel geometrisi, mevsimlerin hiçbir şekilde mesafe farklılıklarından kaynaklanmadığı gerçeğini pekiştiriyor.güneşten. Aslında, Dünya, kuzey kışı (günberi) boyunca Güneş’e biraz daha yakındır ve mevsimleri açıklamak için gerekenin tam tersi, kuzey yazında (aphelion) biraz daha uzaktadır. 10. Her bir kürede, Dünya’nın dönme ekseni, Kuzey Kutbundan çıkıntı yapan küçük mor çubukla temsil edilir (izleyiciye doğru ve biraz sola doğru). Eksenin yıl boyunca aynı yönü gösterdiğini unutmayın – Kuzey Yıldızı Polaris’i gösterir (gösterilmemiştir). Binlerce yıl boyunca, eksen her zaman Polaris’e işaret etmeyecek şekilde yön bakımından değişir. Eğim miktarı 40.000 yılda bir dereceye göre değişir (22,5 ° ila 24,5 °), ancak burada en çok ilgimizi çeken şu anki 23,5 ° eğim, bu kitap boyunca yeniden ortaya çıkacak bir açı.
