Kar ve sulu kar ilk başta basit bir konu gibi görünse de, inceleme sırasında ilginç bir şekilde ayrıntılı hale gelir. Birkaç temel benzerlikle başlamak ve ardından önemli farklılıklarla başlamak yararlıdır:
Hem kar hem de sulu kar yağış türleridir; atmosferik su buharının yoğunlaşmasının ürünleri. Kar ve sulu kar, su buzu formlarıdır ve kış (soğuk) hava koşulları tarafından üretilir.
Bazı temel farklılıklar:
Yağan sulu kar genellikle yarı saydamdır; küçük, ayaz bir “top” buz. Yağan kar beyaz renkte görünür. (“…. (D) tüm ışık spektrumunun küçük buz parçacıkları tarafından yansımasını dağıtmak için.” – Wikipedia)
Karla karışık yağmur, ABD Ulusal Hava Servisi (NWS) tarafından genellikle sert yüzeylere çarparken sıçrayan yuvarlak buz topakları olarak tanımlanır. Bu tanımla sulu kar yağışı, yağmur ve karla karışık, yağmur ve kısmen erimiş kardan oluşan bir yağış türü ile aynı şey değildir. Yağmur ve kar karışımı, buz peletlerinin aksine “daha yumuşak” bir yağış şeklidir. Amerika Birleşik Devletleri’nin dışındaki birkaç bölgede, bu yarı saydam, “sulu”, karışık yağış bazen sulu kar olarak tanımlanır.
NWS, karla karışık yağmurun yerde yarım inç veya daha fazla birikebileceğini belirtiyor; biraz nadir olsa da. (Bir veya iki inç (2-5 santimetre) toplanmasının nadir olmadığı bir istisna doğu ABD’dir.) Saf sulu kar genellikle kum kıvamındadır ve ağaçlara ve tellere yapışmaz. Eşit hacimde, daha büyük, daha katı buz peletleri, kardan daha ağır olacaktır.
Karla karışık yağmur, kar taneleri veya kar taneleri (a/k/a/ graupel) ile aynı şey değildir. İlki, genellikle bir milimetreden daha küçük olan daha küçük, beyaz buz parçacıklarıdır. “Tahıllara” benzerler ve çarpma anında sıçramazlar. Karla karışık yağmurla birlikte düşebilen kar peletleri genellikle kırılgan, yuvarlak veya konik şekilli, çapları yaklaşık iki ila beş milimetre olan parçacıklardır. Beyaz renklidirler ve buzla birleşmiş kar kristalleri olarak tanımlanabilirler.
Karla karışık yağmur atmosferde kar tanelerinden farklı şekilde oluşur. Buz topakları, yağmur damlaları veya erimiş kar taneleri, dünya yüzeyindeki donma noktasının altındaki önemli bir hava tabakasından geçerken donduğunda meydana gelir. Bu, yüzeyin üzerinde ayrı bir bölgede (daha yüksek) daha sıcak, donma noktasının üzerinde bir tabakanın varlığını gösterir. (Genellikle 5.000-10.000 fit arasında.) Artık erimiş/sıvı damlacıklar, donma altındaki havanın içinden yere yakın inerken, buzlu küreler haline gelirler.
Bulutlardaki su buharının doğrudan buza dönüşmesiyle kar oluşur. (Not: Çok soğuk bulut sıcaklıkları olmadığı sürece, bir çekirdek oluşturmak için içinde bir aerosol parçacığı veya bir buz çekirdeği bulunmalı veya tek bir su damlacığıyla temas halinde olmalıdır.) Küçük buz kristalleri olarak kar, düşmeden önce bir bulutun içinde yükselir. . Tüm katmanlarda alt donma sıcaklıkları ile her kristal, buluttaki yükselen hava üzerinde, pulların yere kadar düşecek kadar ağırlaştığı noktaya kadar büyür. Bu yolculukta erime olmaz. (Yukarıdaki başına: Kar taneciklerinin oluşumunda, hala sıvı olan damlacıklar (bulutta) kar tanesinin yüzeyinde donar (toplanır).
Buzlu, kabarık sulu kar taneleri, gördüğümüz gibi, aslında beyaz, kristal kar tanelerinden oldukça farklıdır. Bazen yoğun karla karışık yağmur neredeyse “gökyüzünden gelen enkaz” gibi hissedilebilir. Ancak bu bile başka bir kış koşuluna tercih edilebilir: Yağış artı zeminde daha sığ bir alt donma havası tabakası. Pek çoğu, bu durumda her yüzeyi kaplayan dondurucu yağmurun üzerine karla karışık yağmur yağardı.
