Güneşimiz, gezegenimiz Dünya’daki biyolojik yaşama güç sağlayan enerjinin yüzde 99,9’unu sağlıyor. Fotosentez yapan bitkiler, algler ve fitoplanktonlar, bu enerjiyi son derece karmaşık besin ağlarının altındaki karbonhidrat moleküllerinde hapsederler. Nasıl ki Güneş hayatımızı besleyen birincil kaynaksa, aynı zamanda hava durumunu da besleyen birincil kaynaktır.
Esasen hava durumu, Dünya gezegenimizin atmosferindeki gazlar, sıvılar, tozlar ve donmuş katı maddelerle, en azından yaşadığımız ve nefes aldığımız Dünya yüzeyine en yakın kısım olan troposferdekilerle ilgilidir. Everest Dağı’nın zirvesi bile troposferin içindedir. Havasız ayımızın aksine, ana gezegenimiz, yüzeyini bir atmosferle çevreleyen gazları hapseden bir yerçekimi alanı oluşturacak kadar büyüktür. Olmasaydı, kesinlikle burada olmazdık. Ancak gazların yapısal bir katılıkları yoktur, su gibi sıvılar gibi akabilirler ve akabilirler, ancak çok daha çalkantılı, uçucudurlar ve kolayca etkilenirler. Küçük sıvı damlacıkları ve havanın basıncıyla asılı duran toz ve donmuş sıvıların katı parçacıkları arasında şiddetle hareket etmek.
Dünya kabaca uzayda dönen bir küredir, onu çevreleyen gazlar yerçekimi tarafından tutulurken yine de sürüklenme yaşarlar. Ayrıca yakınlardaki diğer gök cisimlerinin gelgit etkilerinden, özellikle de ay ve güneşten etkilenirler.
Güneşimiz olan Sol, güneş sistemindeki açık ara en büyük gövdedir; merkez ve odak olduğu için yerçekimi, güneş sistemindeki diğer tüm nesnelerin onun etrafında dönmesine neden olur. Gelgitleri tartışırken genellikle ayı düşünürüz ve meşru olarak, Dünya’ya yakınlığı daha büyük bir gelgit veya yerçekimi etkisi ile sonuçlandığından, güneş ayrıca gezegenimizin katı yüzeyine bitişik sıvılar ve gazlar üzerinde önemli bir yerçekimi etkisi uygular. yüzey. Kısa yaşamlarımızda hemen fark edilmese de, üzerinde yaşadığımız katı yüzey tabakasının hareketi olan levha tektoniği üzerindeki bir etkiyi bile etkiler.
Bununla birlikte, güneşin hava durumu üzerinde çok daha güçlü bir etkisi vardır ve bu, yerçekimi kuvvetiyle tamamen ilgisizdir. Güneşimiz, çok küçük bir kısmı gezegenimizdeki neredeyse tüm yaşamı destekleyen, şaşırtıcı miktarda enerji üreten devasa bir nükleer füzyon reaktörüdür. Ancak bu enerjinin, doğanın besin ağlarını desteklemek için fotosentez yapan bitkilere ulaşması için Dünya atmosferinden geçmesi gerekir. Bunu yapmak, içinden geçtiği havayı ısıtır, çarptığı toprakları ve suları da ısıtır.
Güneşin ısısı, Dünya’nın kendisine bakan atmosferine değişen miktarlarda enerji sağlar. Ilıman veya kutup bölgelerinden çok tropik bölgelere. Isınan gazlar genişler. Daha az ısıtılmış bölgelerden daha soğuk gazları emerek yükselir ve dışarı doğru itilirler. Altlarındaki gezegenin katı yüzeyi kavisli olduğundan, atmosferik gazlarda dairesel hareketlere neden olur. En güçlü fırtına sistemlerinin tümü, kasırgalar ve siklonlar, güneş enerjisinin çoğunluğunun alındığı tropik bölgelerde oluşur, daha sonra kuzey veya güney yarımkürelerin ılıman bölgelerine döner.
Gazlı sistemlerin içerdikleri daha fazla enerjiyle daha çalkantılı ve şiddetli hale geldiği iyi bilinen bilimsel bir gerçektir. Atmosferimizdeki sera gazı miktarı arttıkça, Güneş’in enerjisinin daha fazlası tutulur. Bu, genellikle küresel ısınma olarak bilinen daha yüksek ortalama küresel sıcaklıklarla sonuçlanır. Bu, gezegenimizin atmosferi olan gaz sistemindeki artan bir enerji seviyesini temsil eder. Bu nedenle, soluduğumuz havanın kirliliğini azaltmak için etkili önlemler alana kadar gelecekte daha sık ve daha güçlü fırtınalar beklemeliyiz. Bu, endüstriyel bebekliğimizden itibaren kirli teknolojilerin sürekli kullanımı gibi antropojenik nedenlerden kaynaklanan hızlandırılmış küresel ısınmanın iklim değişikliği etkisidir.
Ayın gelgit etkisinin küçük bir etkisi olsa da ve volkanlar gibi geçici karasal etkilerin hava durumumuz üzerinde büyük ama kısa süreli etkileri olsa da, büyük çoğunluğu doğrudan güneşle ilgilidir. Üzerimize parlıyor ve daha da önemlisi, göklerimizi ısıtıyor!
