Rüzgar hızları, anemometre adı verilen cihazlar kullanılarak doğru bir şekilde ölçülebilir . İlk olarak 1450’de İtalyan sanatçı Leon Battista Alberti tarafından geliştirildiler, ancak daha sonra 20. Yüzyılda mükemmelleştirildiler.
Genellikle hava istasyonlarında bulunan yaygın bir araçtır. Tasarımları 15. yüzyıldan beri çok az değişti .
Hava tahmininde kullanılan en kolay tanınabilir formlar şunları içerir
– Kupa anemometreleri.
– Kanatlı anemometreler.
Birincisi, fincan çarkının ne kadar hızlı döndüğüne bağlı olarak rüzgar hızını belirler. 1991 yılında Derek Weston tarafından tasarımda yapılan iyileştirmeler , aynı zamanda, çanak çark hızındaki döngüsel değişikliklerden rüzgar yönlerini belirlemelerine de olanak tanır.
Teoride basit olmasına rağmen, gerçek rüzgar hızlarını belirlemeden önce diğer faktörlerin hesaba katılması gerekir. Örneğin, cihazın kendisinden kaynaklanan türbülansın ve montaj noktasından kaynaklanan sürtünmenin hesaba katılması gerekir.
Bir pervane anemometre, diğer taraftan, bir pervane ve aynı alet doğru ve hassas bir rüzgar hızı ve yönü ölçümleri elde etmek için aynı eksen üzerinde bir kuyruk birleştirir. Rüzgar hızı, daha sonra rüzgar hızına dönüştürülen bir devir sayacı kullanılarak belirlenir.
Sıcak telli anemometreler (en popüler sabit sıcaklık cihazları), Lazer Doppler anemometreler, ultrasonik anemometreler ve pinpon topu anemometreler (genellikle ortaokul deneyleriyle sınırlı olsa da) arasında değişen başka anemometre biçimleri de vardır.
