Güneş ve ay etrafındaki halelerle ilgili birçok mit ve efsanede, yağmurun habercisi olarak görülürler. Bu mutlaka doğru değildir. Çoğu durumda, buzlu sirrus bulutlarının yüksek tabakaları ve izole çizgileri, istikrarlı bir havanın geleceği anlamına gelir. Bununla birlikte, çok sayıda yaklaşan sirrus bulutu, bir cephe sisteminin hareket ettiğini gösterebilir. Tropiklerde, bir sirrus bulutları örtüsü tipik olarak bir kasırganın görünür ön kenarı olarak yaklaşır. Sundoglar ve haleler, sirrus bulutlarından geçen ışıktan kaynaklanır ve bu nedenle hava durumu hakkında ipuçları sağlarlar, ancak bunlar gelecek yağışlı veya fırtınalı havanın güvenilir işaretleri değildir.
Şu söze aşina olabilirsiniz: “Ormanda bir ağaç devrilirse ve etrafta onu duyacak kimse yoksa, ses çıkarır mı?”. Halolarla ilgili olarak, “Güneş köpekleri parlıyorsa ve etrafta onları görecek kimse yoksa, hala parlıyorlar mı?” şeklinde yeniden yazılacaktır.
Cevap kendinden emin bir hayır! Halolar ve güneş köpekleri, yalnızca doğru zamanda belirli bir açıdan bakan bir göz veya bir kamera tarafından görülür. Sadece birkaç metre ötede veya bir tepenin üzerinde duran biri, haleyi aynı şekilde görmez veya hiç görmez. Farklı bir noktada duran biri, farklı bir dizi buz kristali arasından haleyi görebilirdi. Bir hale ancak onu görecek bir göz varsa vardır. Tıpkı bir gökkuşağının sadece belirli bir açıdan görülüp sonra kaybolması gibi. Bu, altın çömleği bulmayı zor bir görev haline getirir.
