Çiy noktası sıcaklığı, havanın kendisiyle karışan tüm su buharını artık “tutamadığı” ve su buharının bir kısmının sıvı suya yoğunlaşması gereken sıcaklıktır. Çiy noktası her zaman hava sıcaklığından daha düşüktür (veya ona eşittir).
Hava sıcaklığı çiy noktasına kadar soğursa veya çiy noktası hava sıcaklığına eşitlenirse çiy , sis veya bulutlar oluşmaya başlar. Çiy noktası sıcaklığının hava sıcaklığına eşit olduğu bu noktada bağıl nem %100’dür.
Havanın daha fazla soğuması varsa, örneğin hava parseli atmosferde daha yüksek (ve dolayısıyla daha soğuk) seviyelere yükseldiği için, daha fazla su buharı ek çiy, sis veya bulut olarak yoğunlaşmalıdır, böylece çiy noktası sıcaklık daha sonra hava sıcaklığı ile birlikte düşer. Su buharı havadan çok hızlı bir şekilde ayrıldığında, sıvı su damlacıkları buluttan düşecekleri bir boyuta büyüdüğünde, yağış böyle oluşur.
Bağıl nem (adından da anlaşılacağı gibi) havanın ne kadar nemli olduğunun nispi bir ölçüsü iken, çiğlenme noktası sıcaklığı mutlak bir değerdir.havada ne kadar su buharı olduğunun ölçüsü. Çok sıcak, nemli koşullarda, çiy noktası sıcaklığı genellikle 75 ila 77 derece F’ye ulaşır ve bazen 80 dereceyi aşar. Sıcaklık ne kadar yükselirse alsın, çiğlenme noktası sıcaklığı (örneğin) 75 derecedir. F her zaman mutlak terimlerle (ancak farklı bağıl nemler) havadaki aynı miktarda su buharını temsil eder.
Yaz aylarında, çiy noktası sıcaklığı – bağıl nem değil – genellikle dışarının ne kadar nemli olduğunu daha iyi ölçer. Ayrıca, yağmura dönüştürülebilecek daha fazla su buharını temsil eden daha yüksek bir çiy noktası ile, sağanak ve gök gürültülü sağanak yağışlar için ne kadar su buharı “yakıtının” mevcut olduğunun iyi bir ölçüsüdür .
