Bir hava cephesi, farklı yoğunluktaki iki hava kütlesini ayıran bir sınırdır. Bu hava kütleleri, ön tarafın her iki tarafında kısa bir mesafe boyunca büyük sıcaklık kontrastlarına sahip olabilir. Kulağa biraz militarist geliyorsa, bunun nedeni, meteorologların bu sınırlara, bir savaş alanında hareket eden bir askeri birliğe benzerliği nedeniyle bu adı vermesidir. Bir cephe tarafından ayrılan hava kütleleri genellikle zıt özelliklere sahip olacaktır, genellikle cephe boyunca rüzgar yönünde bir kaymanın yanı sıra sıcaklık ve nemdeki değişiklikler de vardır.
Her zaman böyle olmasa da, bu cephelerin çoğuna kutup ve subtropikal jetler rehberlik edecek ve bu jetler geçerken havalarda bir değişiklik getirecek. Fronts- dört ana tipi vardır soğuk , sıcak , tıkandı ve s tationary cephelerini .
Soğuk cephe genellikle dört ana hava cephesinin en aktif olanıdır. Soğuk bir cephe, önündeki sıcak hava kütlesini değiştiren ve yukarı iten bir soğuk hava kütlesinin ön kenarı olarak tanımlanır. Soğuk hava, sıcak havadan daha yoğun olduğu için, soğuk bir cephe, sıcak havayı daha yükseğe iter. Ilık hava yükseldikçe, soğuk cephe boyunca bir alçak basınç alanına neden olur, çünkü bu meydana geldiğinde, yeterli nem mevcut olduğunda dar bir sağanak ve gök gürültülü sağanak yağışı oluşmasına neden olabilir (aşağıda Met Office’in şemasında gösterildiği gibi). İngiltere).
Soğuk hava cepheleri genellikle kuzeybatıdan güneydoğuya doğru hareket eder. Soğuk bir cephe geçtiğinde, sıcaklıklar önemli ölçüde düşebilir. Soğuk bir cephenin arkasındaki hava, önündeki havadan belirgin şekilde daha soğuk ve daha kurudur. Ayrıca, sert, değişken rüzgarlar da getirebilirler.
Sıcak cepheler, daha sıcak hava kütlesinin daha soğuk hava kütlesinin yerini aldığı soğuk cephelerin tersidir. Daha sıcak hava daha az yoğundur, bu nedenle soğuk cepheden farklı olarak, hareket ettikçe daha soğuk havanın üstünü kaldıracaktır (şemaya bakın). Tipik olarak güneybatıdan kuzeydoğuya doğru hareket ederler ve cephenin arkasındaki hava, önündeki havadan daha sıcak ve daha nemli olduğu için hem sıcaklık hem de nemde bir artışa neden olurlar.
Sıcak cepheler, yarım daireleri olan kırmızı çizgilerdir ve bu yarım daireler hareket yönünü gösterir.
Tanım olarak, meteorolojideki bir tıkanıklık, tipik olarak sıcak cephelerden daha hızlı hareket ettikleri için soğuk bir cephenin sıcak cepheye yetişmesidir. Sonuç olarak, sıcak hava kütlesi bir tıkanıklık oluşturacak şekilde zorlanır. İki tür tıkanıklık vardır, ancak ikisi de bir hava durumu haritasında aynı sembolle gösterilir. Tıkalı cepheler, hareket yönünü gösteren yanda değişen üçgenler ve yarım daireler ile mor renkte gösterilmiştir.
En yaygın olan soğuk oklüzyonda oklüzyonun arkasındaki hava, sıcak ön taraftaki havadan daha soğuktur. Soğuk cephe, sıcak cepheyi sollar ve aynı zamanda sıcak cephenin önündeki soğuk hava kütlesinin altını çizer.
Bir sıcak oklüzyonu tıkalı ön arkasındaki soğuk ön ilişkili hava aslında oluşur sıcak ön öncesinde bunun sıcak hava kütlesinin daha az yoğun. Sıcak hava daha önce olduğu gibi yukarı itilir, ancak şimdi sıcak cephedeki daha soğuk ve daha yoğun hava kütlesi yüzeyde kalır ve daha az yoğun ve daha sıcak soğuk cepheyle ilişkili hava kütlesini de yukarıya doğru zorlar.
Adından da anlaşılacağı gibi, durağan cepheler, cephenin her iki tarafındaki soğuk ve sıcak hava kütleleri arasında bir denge olduğu için artık hareket etmeyen soğuk veya sıcak cephelerdir, böylece hiçbir hava kütlesi diğerinde ilerleyemez.
Soğuk cephenin mavi üçgenleri daha sıcak havayı ve sıcak cephenin kırmızı yarım daireleri soğuk havayı gösterir. En göze çarpan özelliklerinden biri, sabit bir cephenin bir tarafından diğerine geçerken belirgin bir sıcaklık ve/veya rüzgar yönü değişikliğidir.
