Statik, durgun veya durağan anlamına gelirken, elektrik bir elektron veya akım akışıdır, bu nedenle ikisi birlikte, bir elektrik yükü olarak daha iyi anlaşılan sabit elektron akışını ifade eder. Bir elektrik yükünde, elektronlar bir nötr yüzeyden diğerine değişir ve elektrik çarpması veya statik boşalma olarak bilinen olayda yavaş yavaş veya hepsi bir anda boşalana kadar kalırlar. Bu deşarj, çoğu metal gibi, yüklü bir yüzeyden iletken bir yüzeye atlayan elektronların eylemidir.
Elektron değişiminin ardındaki ilke atomlarla başlar. Atomlar, protonlardan ve nötronlardan oluşan bir çekirdek ile inşa edilmiştir ve elektronlar tarafından yörüngeye oturtulur. Protonlar pozitif yükler, nötronlar nötr ve elektronlar negatif olduğundan, bir atomda genellikle aynı sayıda proton ve elektron bulunur. Bazı atomlarda, kesinlikle yaygın yalıtkanların atomlarında, atomlar elektronlarından vazgeçmek ve aralarındaki akışı kısıtlamak konusunda çok isteksizdir. Bununla birlikte, atomlar birbirleriyle temas ettiğinde elektron kaybedebilir veya kazanabilirler, bir seri elektron eksikliğinden daha pozitif hale gelirken, diğer seriler daha negatif hale gelir. Bu negatif ekstra elektron koleksiyonu, çoğu metal atomu için geçerli olan elektron alışverişi yapmaya daha istekli olan diğer atomlara akacaktır.
Statik elektrik yaratmak veya üretmek (enerji ne yaratılabilir ne de yok edilemez) için, sadece iki yalıtkanı (kürk üzerindeki cam çubuk, halıdaki ayakkabılar vb.) birbirine sürtmek yeterlidir, çünkü bu, atomların birbirleriyle etkileşime girebileceği alanı artıracaktır. . Elektronlar nesnelerden birine geçer ve ona geçici bir yük verir. Bu kışın yapılırsa, kuru hava elektronların kaybolması için gereken süreyi uzatacak ve böylece kişinin daha uzun süre şarj tutmasını sağlayacaktır. Bu nesne yalnız bırakılırsa, yavaş yavaş yükünü tamamen kaybeder.
