Hem kış hem de yaz gündönümleri, binlerce yıldır mevsimlerdeki değişikliklerle ilgili insan anlayışının önemli bir parçası olmuştur. İki gündönümündeki farklılıklar günlük yaşamın merkezinde yer alır. Modern dünyada önemini yitirmiş olsa da, eski kültürler bu göksel olaylara bağlıydı, devasa anıtlar inşa etti ve onları işaretlemek ve anmak için ayrıntılı kutlamalar düzenledi.
gündönümleri
Yılda iki kez meydana gelen ve yılın en uzun ve en kısa gününü işaret eden güneş, kutuplardan bakıldığında gökyüzünün en yüksek ve en alçak noktasına ulaştığı zamandır. Yönü değiştirmeden önce hareketsiz görünen güneş, birkaç gün boyunca aynı noktada doğup batıyor gibi görünüyor. Dünyanın eksen eğikliği, onu güneşe en yakın veya en uzak konuma getirerek, mevsimsel değişiklikleri haber veren gün ışığı saatlerinin uzamasını veya kısalmasını haber verir. Güney Yarımküre kış gündönümü yaşarken Kuzey Yarımküre yaz gündönümünü yaşar ve bunun tersi de geçerlidir. Ekvatora daha yakın, her iki tropik arasında, güneş gökyüzünde yüksek kalır ve hiçbir zaman çok düşük olmaz, bu da yıl boyunca küçük mevsimsel değişikliklerle birlikte tropikal, nemli havanın oluşmasına neden olur.
kış gündönümü
Kuzey Yarımküre’de 21 Aralık ve Güney Yarımküre’de 21 Haziran civarında kış gündönümü tarihidir. Güneşten yaklaşık 23,5 derecelik bir açıyla eğik olan dünya, bu yönde maksimum eksen eğikliğindedir. Bunun gerçekleştiği zaman gerçek gündönümüdür. Öğle saatlerinde güneş, yılın en düşük irtifasında, 23.5 derece kuzey enleminde Oğlak Dönencesi’nin hemen üzerinde ufkun üzerinde olacak. Ekvatorun güneyinde, güneş 23.5 derece güney enlemindeki Yengeç Dönencesi’nin tam üzerinde olacak. Gün ışığı minimumda olacak ve bu, yılın en kısa günü ve en uzun gecesi olacak. Bu sırada direkler 24 saat karanlık alır. Bu, güneşin en geç doğup en erken batacağı ya da yılın en soğuk günü olduğu anlamına gelmez. Kış aylarında güneş ışınları dünyaya eğik açılarla çarpar, bu nedenle enerji yaza göre daha az yoğunlaşır ve daha soğuk sıcaklıklar boldur. Dünyanın dönüşü sayesinde, güneş gökyüzünde yaz gündönümüne kadar yükseldikçe günler giderek uzar.
Kışın ilk günü, kış ortası, en uzun gece ve Yule, kış gündönümü ile eş anlamlı olan diğer isimlerdir. Bu günde ilahi bir oğlunun doğumu, bu güne damgasını vuran birçok yerin etrafında dönen çoğu kültürel efsanede ortak bir inanç sistemidir.
Yaz gündönümü
Kuzey Yarımkürede, yaz gündönümü 21 Haziran civarında ve Güney Yarımkürede 21 Aralık civarında gerçekleşir. Güneşe doğru yaklaşık 23,5 derecelik bir açıyla eğilen dünya, bu yönde maksimum eksen eğikliğindedir. Yerel saatle öğle saatlerinde Zirveye ulaşan güneş, gökyüzündeki en kuzey noktasında, yılın en yüksek irtifasında olacak. Ekvatorun güneyinde, güneş doğrudan Oğlak Dönencesi’nin üzerinde ve kuzeyde doğrudan Yengeç Dönencesi’nin üzerinde olacak. Bu sırada direkler 24 saat güneş ışığı almaktadır. Yılın en uzun günü ve en kısa gecesi, yazın geldiğini gösterir. Eksen eğikliği nedeniyle, güneşin enerjisi önümüzdeki birkaç ay boyunca daha yoğun olacak ve güneş rotasına devam ettikçe, kış gündönümüne kadar gökyüzünde giderek alçalacaktır.
Yazın ilk günü, yaz ortası ve en uzun gün, yaz gündönümü ile eş anlamlı terimlerdir. Kış gündönümünde olduğu gibi, dünya çapında yaz gündönümüyle tam olarak hizalanmış antik tapınaklar, piramitler ve höyükler vardır. Güneşin tam tepede olduğu Yengeç ve Oğlak Dönencelerinin yakınında belki de en etkileyici işaretler vardır. Kış gündönümünü çevreleyen kutlamalar kışı ve büyüme mevsiminin gelişini, yeniden doğuş zamanını kutlamak için yapılırken, yaz gündönümü kutlamaları yazı ve hasat mevsiminin gelişini kutlamak içindi.
