Atmosferik kirliliğin, bazıları insan faaliyetinden çok doğadan kaynaklanan birçok nedeni vardır; diğerleri ağırlıklı olarak insan faaliyetlerinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenler antropojenik (veya insan kaynaklı) ve doğal olarak sınıflandırılır ve doğal nedenler, oto egzoz, saç spreyi ve diğer insan yapımı partiküllere odaklanan birçok kişi için şaşırtıcıdır.
Parçacıklı, sıvı ve gazlı atmosferik kirlilikle ilgili en büyük sorun, meydana gelen, normal maddeleri zararlı veya toksik maddelere dönüştüren veya canlı organizmaları etkileyecek kadar katı bir madde kütlesi oluşturan kimyasal reaksiyonlardır.
Karbon monoksit başlıca kirleticidir ve çoğunlukla doğal nedenlerden kaynaklanır. Canlılar ayrışıp gaz çıktıkça, oksitlenen ve CO’ya dönüşen metan açığa çıkar. İkinci olarak, bitkilerin çürüyen klorofil ve pigmentleri CO’ya katkıda bulunur. İnsan katkısının çoğu fosil yakıt yakan otomobillerden gelir. Kaynak ne olursa olsun, karbon monoksitin canlılar üzerinde minimum tehdit veya etkiye sahip olduğuna inanılıyor.
Nitrojen oksit gerçekten bir tehdit veya kirletici olarak kabul edilmez, ancak toprak ayrışması, bakteri ve aydınlatma ile katkıda bulunur.
Sülfür oksitler, başlıca antropojenik katkı olan kömürün yanması da dahil olmak üzere, öncelikle organik maddelerin ayrışmasından gelir. Ancak kömür organik maddeden gelir. En endişe verici oksit, sülfürik asit veya asit yağmuru üretmek için atmosferik nem ile etkileşime giren kükürt trioksittir. Ancak kükürt oksitler atmosferde uzun süre kalmaz.
Hidrokarbonlar, CO’ya oksitlenen metan içerir. Pek çok hidrokarbon vardır. Karbon monoksitten sonra en yaygın kirleticiler hidrokarbonlardır. Çoğu hidrokarbon, petrolle ilgili faaliyetlerden gelen antropojenik katkılarla doğal kaynaklardandır.
Asılı partikül madde, son atmosferik kirleticidir. Şaşırtıcı bir şekilde, atmosferik partikül kirliliğine en büyük katkı, küçük baloncukların atmosfere mikroskobik tuz kristalleri saldığı okyanuslardan geliyor. Sonra volkanik patlamalar, toz fırtınaları, yangınlar ve diğer doğal katkılar var. Partikül madde biçimindeki antropojenik katkılar, fosil yakıt yakma, taşıtlar ve taş işçiliği yoluyla doğal katkılardan daha azdır.
