Aurora, Dünya’nın üst atmosferinde meydana gelen parlak bir parıltıdır. Dağınık aurora soluk olduğu için yerden görülemez. Ayrık aurora ise yerden görülebilir. Ayrık aurora o kadar parlak olabilir ki kitap okumak mümkündür. Geceleri meydana gelen ayrık aurora türlerinden bazıları, auroral yaylar, spiraller, bukleler, kıvrımlar, auroral çıkıntı, omega bantlarıdır. Bu tipler gece yarısından sonra gece yarısından önce daha yoğundur. Diğer türler arasında Güneş hizalı yaylar, öğleden sonra aurora noktaları ve manto aurora bulunur.
Aurora borealis (kuzey ışıkları), kuzey enlemlerindeki aurora etkisidir. Aurora en çok yüksek enlemlerde (Arktik ve Antarktika veya diğer bir deyişle Kuzey Kutbu ve Güney Kutbu) görülür. Çoğu aurora, her manyetik kutuptan on ila yirmi derece olan aurora bölgesinde meydana gelir. Jeomanyetik bir fırtına sırasında, auroralar daha düşük enlemlere doğru hareket eder. Aurora etkisi, yüklü parçacıkların çarpışmasından kaynaklanır.
Aurora borealis, adını Roma şafak tanrıçası Aurora ve 1621’de Pierre Gassendi tarafından kuzey rüzgarının Yunanca adı olan Boreas’tan almıştır. En sık ekinoksların yakınında görülür. İki ekinoks, Dünya’nın ekseninin eğikliği Güneş ile eşit olduğunda meydana gelir. Güneş, Dünya’nın ekvatoruyla eşitse merkez. İlkbahar Ekinoksu 20/21 Mart ve İlkbahar Ekinoksu 22/23 Eylül’dür. Ekinokslar sırasında gündüz ve gece uzunlukları yaklaşık olarak aynıdır. Bu yıl (2012), Bahar Ekinoksu 20 Mart 05:14 ve İlkbahar Ekinoksu 22 Eylül 14:49. Gelecek yıl (2013) Bahar Ekinoksu 20 Mart 11:02 ve İlkbahar Ekinoksu 8: 22 Eylül 44. Bir sonraki yıl (2014), Bahar Ekinoksu 20 Mart 16:57 ve İlkbahar Ekinoksu 23 Eylül 2:29.
Auroral arklar, gece yarısından önce en yaygın ayrık auroral türüdür. Doğudan batıya doğru uzanan ışık saçan şeritlerdir. Sessiz auroral arklar, artan jeomanyetik aktivite sırasında daha aktif hale gelir. Bu onların şekillerini spiraller, bukleler ve kıvrımlar olarak değiştirmelerine neden olur. Aurora çıkıntısı, sessiz bir auroranın büyük ölçekte deforme olmasıyla oluşur. Üç tür auroral çıkıntı, batıya doğru sonlandırma, kuzey güney hizalı ve doğuya doğru yayılmadır. Omega bantları büyük ölçekli kıvrımlar veya dalgalı yapılardır.
