Herhangi bir hava tahminine başlamak için iyi bir yer, biraz geçmişe sahip olmaktır. Meteorolog, atmosferin önceki günden beri neler yaptığını kontrol edebilir. Bu ona bir süreklilik duygusu vermeye yardımcı olur. Örneğin, bu sabah en düşük 50 ise ve hava kütlesi, rüzgarlar ve gökyüzü değişmediyse, bu gece de benzer bir düşüş beklemek mantıklı olabilir. Bu çok basit bir örnek tabii.
Mevcut koşulların doğru bir resmi, bir tahmin hazırlamanın bir sonraki adımıdır. Bu, minimum olarak bir yüzey haritası ve yukarı doğru hareket ettikçe nemi, sıcaklıkları, rüzgarları ve basınç yüzeylerini (yüksek ve alçak) gösteren birkaç üst seviye grafiği içerir. Hava sistemlerinin hızı, yoğunluğu, yönü ve eğiliminin bilinmesi gerekecektir. Colorado üzerindeki bu alçak basınç güçleniyorsa, o zaman belki de Dallas’taki rüzgarlar dünden daha güçlü olacak. Miami’nin doğusundaki kasırga bir gecede rotasını mı değiştirdi? Bunun gibi sorular cevapsız bırakılmamalıdır.
Bir uydu filmi veya “döngü” ile radarın incelenmesi de çok faydalıdır. Ve pencereden dışarı bakmayı unutma.
Ardından, model çıktısına geçecektir (Bununla ilgili ayrıntılar için “Modeller nasıl tahminler oluşturur” başlıklı Helyum makalesine bakın). Modeller, tahmini “yönlendirmek” için bir dümen sağlar.
Tahminci, çeşitli modelleri karşılaştıracak ve hangisinin gözlemlenen hava durumuna en yakın olduğuna dair bir eğilim oluşturacaktır. Dünün XYZ bilgisayar çıktısı bugünün yağmurunu tahmin etmemişse, güvenmek iyi bir şey olmayabilir. Öte yandan, XYZ modeli iyi performans gösterdiyse ve Cuma için 24 saat önce Cuma için yaptığı hava durumunu tahmin ediyorsa, muhtemelen kullanmaya değer bir şey var demektir.
Haritaların ve bilgisayar tahmin ürünlerinin arkasındaki bilimi unutmak mümkün değil. Deneyimli bir tahminci, zaman içinde her modelin güçlü ve zayıf yönlerini öğrenir ve buna göre ayarlama yapabilir. Bir model çıktısı, haritaları fark edebilen ve modeller birbirine karışmayan bir uyarı hava tahmincisi için asla kabul edilebilir bir alternatif değildir. Bu olduğunda, haritaları seçmek (el analizi, deneyim ve sezgi ile birlikte) genellikle, aksi takdirde umutsuz bir tahmin karmaşasını kurtarır.
Son olarak, doğrulama var. Eğer “yanmış” bir tahmin varsa, kendini işine adamış bir hava durumu uzmanı neyin yanlış gittiğini bilmek isteyecektir. Çizelgeleri ve model verilerini gözden geçirecek ve hatayı tam olarak belirlemeye çalışacak. Bu, benzer bir kurulum tekrar ortaya çıktığında tahmincinin iyileşmesini sağlar.
Yalnızca insanoğlu tarafından geliştirilebilen makinenin aksine, bir bilim adamı çalışmalarını sürekli çalışma ve düzeltme yoluyla geliştirebilir. Doğal olarak, bir televizyon hava tahmincisinden bahsedersek, şüphesiz, onlara ne zaman ve neden yanıldıklarını söylemekten mutlu olacak çok sayıda insan olacaktır.
