Başkalarının binlerce kelimeyle söyledikleri: Avrupa’yı, İngiltere’yi ve Kuzey Amerika’nın doğu kıyılarını ısıtan körfez akıntısının kesilmesi, kuzey Atlantik’e büyük miktarda tatlı su girişi nedeniyle olabilir. Hızlı versiyon, kuzey Atlantik’in tuzluluğunu azaltır, böylece su batmayı durdurur ve güneye ekvatora soğuk su taşıyan derin deniz akıntısı yavaşlar veya akmayı durdurur.
Bu, Grönland’ın yanı sıra Rusya’daki herhangi bir büyük buzulun erimesi nedeniyle meydana gelebilir, ancak Güney Atlantik ve Pasifik’teki derin su akıntılarını etkileyeceğinden, Antarktika buz paketinin büyük bir bölümünün erimesi nedeniyle potansiyel olarak da meydana gelebilir. . Yüzeyde ılık su taşıyan tüm okyanus akıntıları ile derinlerde soğuk su taşıyan tüm derin deniz akıntıları birbirine bağlıdır ve birinin başına gelen diğerlerini de etkiler.
Akıntıların başarısızlığının ilk işareti, Atlantik ve Pasifik’in ekvator bölgelerinin daha da ısınması olacaktır, çünkü ekvatora soğuk su taşıyan derin deniz akıntıları önce başarısız olacak ve ekvator sularının ısınmasına neden olacaktır. . Bu, kuzeye doğru hareket eden ılık su akıntıları yavaşlamaya başlamadan çok önce, ekvator çevresinde potansiyel olarak fırtına aktivitesinde bir artışa neden olabilir.
Sonunda her iki akım grubu da başarısız olacak, bu noktada kuzey Atlantik’in şu anda körfez akıntısı tarafından ısıtılan bölgelerindeki sıcaklıklar soğumaya başlayacaktı. ‘Yarından sonraki gün’de görmüş olabileceğinizin aksine, sıcaklıklardaki düşüş muhtemelen kademeli olacak ve sadece birkaç derece ile sınırlı olacaktır. Ne yazık ki bu, fırtınalarda bir artışla birleşecek çünkü aşırı kuzey ve güney soğurken, ekvator daha da ısınıyor ve doğa böyle bir sıcaklık farkından nefret ediyor. Yine de, kutup bölgelerinden, sıcak su için, ekvatordan aynı soğuk su değişimini elde edersiniz, ancak okyanuslarda meydana gelen transfer yerine atmosferde meydana gelirdi. Kuzey Atlantik’teki daha soğuk ve daha kuru atmosfer ile güney kuzey Atlantik’teki daha sıcak ve daha nemli atmosfer arasındaki etkileşim, kuzeye doğru hareket edecek fırtına sistemleri oluşturacaktır. Ayrıca, daha düşük sıcaklıklarda, bu fırtınalardan gelen yağışların, özellikle daha yüksek rakımlarda ve aşırı kuzeyde kar olarak yağması daha olası olacaktır. Onlarca yıl içinde kademeli olarak buzullar oluşacak ve mevcut buzullar, kar bir kıştan diğerine hayatta kaldıkça ve taze kar yağışı ile buza dönüştüğü için üst rakımlarda büyüyecektir. Bu, güneş ışığını uzaya geri yansıtacak ve sıcaklıkların yerel olarak daha da düşmesine ve daha fazla yağışın kar olarak düşmesine ve bu karın bir kıştan diğerine daha alçak ve alçak irtifalarda hayatta kalmasına neden olacaktır.
Derin deniz akıntılarının başarısız olması bu şekilde yeni bir buzul çağını tetikleyebilir.
