Bir anemometre, rüzgarın basıncını ve gücünü ölçer. Birkaç farklı tipte anemometre vardır: fincan veya pervane anemometreleri, dakikadaki dönüşleri sayarak rüzgarı elektronik olarak ölçer; ultrasonik veya lazer anemometreler, lazerlerden hava moleküllerinden yansıyan ışığı tespit eder; Sıcak telli anemometreler, rüzgârın içine ve rüzgardan uzağa yerleştirilen teller arasındaki sıcaklık farkları yoluyla rüzgar hızını tespit eder. En yaygın olanı kupa anemometresidir.
Ölçüm
Anemometre dakikada fit veya FPM cinsinden ölçer. Dönüş, sinyali FPM ölçümüne dönüştüren manyetik veya optik bir sensör tarafından algılanır.
FPM
Kanat başlığındaki bir ok, doğru ölçümler elde etmek için hava akışının kanat içinden geçmesi gereken yönü tanımlar. Anemometreler için ortalama bir ölçüm aralığı dakikada 50 fit ila 6.000 fittir. Dakikada bin fit, saatte yaklaşık 11 mile eşittir.
Anemometrelerin Kullanım Alanları
Anemometreler meteoroloji istasyonlarında, havaalanlarında, gemilerde, petrol kulelerinde veya kişisel kullanım için kullanılabilir. Rüzgar yönünü tespit etmek için çoğu anemometre rüzgar kanatlarına takılır.
Hava Okumaları
Hava akışı ölçümünün okumaları, gerçek hava fitlerindedir, yani ölçüm, anemometrenin bulunduğu yükseklikte alınır. Bu ölçüm, dakikada gerçek fit ile sonuçlanır. Anemometreler, evlerin çatılarına veya 20 ila 50 fit yüksekliğinde olabilen kulelerin üzerine yerleştirilir. Yüksek rakımlar, daha yüksek rüzgar hızı okumaları sağlayabilir.
Doğruluk
Okumaların doğruluğu, kanadın açısı ve kanadı döndürmek için gereken minimum hava hızından etkilenebilir. Rüzgar kaynağını etkileyebilecek faktörler, yükseklik, yakınlardaki vadiler veya dağlar gibi yer şekilleri ve rüzgarı engelleyebilecek ağaçlar veya binalardır. Dağların, vadilerin veya kanyonların yakınındaki anemometreler rüzgar akışını artırmış olabilir.
