Sis, yerdeki bir buluttur. Sis oluşumu iki şekilde gerçekleşebilir. Önce hava, çiğlenme noktasına kadar soğutulur ve bu da sis damlacıklarının oluşumuna neden olur. Hava sıcaklığı, çiğlenme noktası sıcaklığı ile aynı olduğunda, havada yüzen küçük parçacıklar üzerinde yoğunlaşma meydana gelir. İkinci sis oluşturma yöntemi, suyun yüzeyden havaya buharlaşmasını gerektirir ve yoğuşma oluşana kadar çiğ noktasını yükseltir.
Sis genellikle gün ışığında dağılır. Bu bazen sis “yanan” olarak adlandırılır, ancak bu benzetme doğru değildir. Güneş doğduğunda hava ve yer ısınır. Bu, hava sıcaklığının, sis damlacıklarının buharlaşmasına neden olan çiy noktası sıcaklığından daha sıcak olmasına yol açar.
Sonbaharda geceler uzadıkça, geceleri genellikle açık ve bulutsuz bir gökyüzü yaşarız. Koşullar, yerin ve yere yakın havanın akşamları hızla soğumasına yardımcı olur, açık ve bulutsuz bir gökyüzü ve uzun gecelerdir. Bunlar, sonbaharda sık sık karşılaştığımız koşullardır. Daha uzun gece boyunca hava soğudukça bağıl nem artar ve bu da sis oluşumuna neden olabilir. Rüzgarlı sabahlar sissizdir, çünkü kuvvetli rüzgarlar yere yakın havayı yukarıdaki daha kuru, daha sıcak hava ile karıştırır.
Sonbahar ilerledikçe gün içinde donmayan göllerin üzerinde oluşan bir sis göreceğiz. Buharlaşma sisi adı verilen bu sis, soğuk hava sıcak su üzerinde hareket ettiğinde oluşur. Bir göl üzerindeki buharlaşma sisi, sudan yükselen buhar görünümü verir ve bazen buhar sisi olarak adlandırılır.
