Örs, adını binlerce yıldır kullanılan bir alet olan demirci örsünden alıyor. Smith örsleri, üzerine sıcak metallerin istenen şekillerde dövülebildiği çok ağır bloklardır. Klasik fırtına tipik olarak bir demirci örsüne benzer bir şekil alır, dolayısıyla paylaşılan addır. Tüm gök gürültülü fırtınaların bir örsü vardır, ancak tüm gök gürültülü fırtına örsleri aynı görünmez.
Bir fırtınanın yukarı doğru yükselişi boyunca yükselen hava, tropopozla (stratosferik ters çevirmenin dibini gösteren seviye) karşılaştığında, kaldırma gücünü kaybeder ve yükselmeyi durdurur. Hava daha sonra, örs bulutunu oluşturan bu yükseklikte hakim olan rüzgarla birlikte, genellikle aşağı yönde yatay olarak yayılmaya zorlanır. Momentum, yukarı doğru hareketin kısa bir süre tropopozu aşarak gök gürültülü fırtınanın tepesinde küçük bir çıkıntı oluşturmasına neden olabilir ve ayrıca örsün hakim rüzgara karşı yukarı akışa geri gelmesine izin verebilir ; bununla birlikte örsün geri yapılan kısmı tipik olarak aşağı akım yayılmasına göre küçüktür, bu miktar tropopozda hakim rüzgarla ters orantılıdır. Üst seviye rüzgarları ne kadar zayıfsa, örs o kadar yukarı yönde geri inşa edebilir. Şiddetli hava mevsimi boyunca, üst düzey rüzgarlar oldukça kuvvetlidir, tipik olarak 100 ila 150 mil / saat arasındadır ve bir fırtına örsünün aşağı yönde yüzlerce mil yayılmasına neden olabilir. Bu durumda, örs yıldırımları, ana gök gürültülü fırtına yukarı çekişinin aşağı yönde düzinelerce mil aşağı akışında meydana gelebilir (bu örnekte “aşağı akış”, hakim üst seviye rüzgarların yönü ve örsün yayılma yönü ile tanımlanır; mutlaka gök gürültülü fırtınanın yönü değildir. taşınıyor). Buna karşılık, üst düzey rüzgarlar çok zayıfsa, gök gürültülü fırtına örsü neredeyse simetrik görünebilir ve gök gürültülü fırtınanın tepesini çevreleyebilir. İkincisi, genellikle Güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri’nde yaz aylarında görülen çok nemli / tropikal bir hava kütlesinin öğleden sonra ısınmasından oluşan “hava kütlesi” fırtınalarının tipik bir örneğidir.
