Kaydedilen ilk termometre , on altıncı yüzyılın sonunda çalışan bir grup Venedikli bilim adamından biri olan İtalyan Santorio Santorio (1561-1636) tarafından üretildi. Birçok icatta olduğu gibi, termometre birçok bilim adamının çalışmasıyla ortaya çıktı ve diğerleri tarafından geliştirildi.
1596 Galileo Galilei ve ilk termoskop
Galileo Galilei’nin genellikle termometrenin mucidi olduğu iddia edilir. Ancak o icat enstrüman kesinlikle bir termometre denilen edilemedi: Bir olmak termometre gereken bir enstrüman ölçmek sıcaklık farkları; Galileo’nun enstrüman bunu, ancak sadece vermedi belirtilen sıcaklık farkları. Aleti haklı olarak termoskop olarak adlandırılmalıdır .
Termoskop
Termometrenin öncülü olan termoskop, ölçeksiz bir termometredir; yalnızca sıcaklıktaki farklılıkları gösterir, yani sıcaklığın daha yüksek, daha düşük veya aynı olup olmadığını gösterebilir, ancak bir termometrenin aksine farkı ölçemez veya sonuç ileride başvurmak üzere kaydedilemez. Termoskop, Galileo’nun da aralarında bulunduğu Venedik’teki bir grup bilim adamı tarafından yaygın olarak kullanıldı. Termoskoptan termometreye sadece küçük bir adımdı.
1612 Santorio Santorio – ilk termometre
İtalyan Santorio Santorio (1561-1636), genellikle en az 1612 gibi erken bir tarihte bir hava termoskobuna bir ölçek uyguladığı için kredilendirilir ve bu nedenle bir sıcaklık ölçüm cihazı olarak termometrenin mucidi olduğu düşünülmektedir. Santorio’nun aleti bir hava termometresiydi. Değişen hava basıncının termometre üzerindeki etkileri o sırada anlaşılmadığı için doğruluğu zayıftı.
1654 İlk sızdırmaz cam içinde sıvı termometre
Bugün bize daha tanıdık gelen sızdırmaz cam içinde sıvı termometre ilk olarak 1654 yılında Toskana Büyük Dükü Ferdinand II (1610-1670) tarafından üretildi. Termometresinde alkol dolumu vardı. Bu önemli bir gelişme olmasına rağmen, termometresi hatalıydı ve kullanımda standartlaştırılmış bir ölçek yoktu.
1714 İlk cıva termometresi
Gabriel Fahrenheit (1686-1736) cıva kullanarak termometre yapan ilk kişiydi. Cıvanın daha öngörülebilir genişlemesi, gelişmiş cam işleme teknikleriyle birleştiğinde çok daha hassas bir termometreye yol açtı.
Fahrenheit – ilk Standart Termometre Ölçeği
Fahrenheit , termometresi için ilk standart sıcaklık ölçeğini tasarlamak için yeni keşfedilen sabit noktaları kullandı. Fahrenheit, suyun donma ve kaynama noktalarını 180 dereceye böldü. Daha düşük sabit nokta için şekil olarak 32 seçildi çünkü bu, laboratuvarında üretebileceği olası en düşük sıcaklıkları ölçerken bile sıfırın altına düşmeyecek bir ölçek – buz, tuz ve su karışımı. Bazen Fahrenheit’in ölçeğini kan sıcaklığını (yanlış ölçülmüş) ve suyun donma noktasını sabit noktalar olarak kullanarak 100 dereceye ayırması önerilir – bu doğru değildir. Fahrenheit ölçeği bugün hala kullanılıyor.
1731 Reamur Ölçeği
1731’de Fransız Rene Antoine Ferchauld de Réamur (1683-1757), suyun donma noktasının 0 ° ve kaynama noktasının 80 ° olduğu bir termometre ölçeği önerdi. Reamur ölçeği bugün kullanımda değil.
1742 Santigrat Ölçeği
1742’de Anders Celsius (1701-1744) adlı İsveçli bir bilim adamı, suyun donma ve kaynama noktalarını 100 dereceye bölen bir termometre ölçeği tasarladı. Santigrat, suyun kaynama noktası için 0 derece ve donma noktası için 100 derece seçti. Bir yıl sonra, Fransız Jean Pierre Cristin (1683-1755), bugün kullanılan Santigrat ölçeğini (donma noktası 0 °, kaynama noktası 100 °) üretmek için Santigrat ölçeğini tersine çevirdi. 1948’deki uluslararası anlaşma ile Cristin’in uyarlanmış ölçeği Celsius olarak bilinir hale geldi ve bugün hala kullanılıyor.
1848 Mutlak Sıcaklık Ölçeği veya Kelvin Ölçeği
1848’de Sir William Thomson, Baron Kelvin of Largs, Lord Kelvin of Scotland (1824 – 1907) mutlak sıcaklık ölçeğini, sıfır derecenin, moleküler hareketin durduğu yerde teorik olarak mümkün olan en düşük sıcaklık olmasını önerdi. Kelvin, 1 Kelvin derecesini bir Santigrat’a eşit olarak tanımladı. Kelvin Derecesi, mevcut Standart sıcaklık ölçüm birimidir.
