Güneş radyasyonu, güneş tarafından yayılan elektromanyetik radyasyonu (ışıyan enerji) tanımlamak için kullanılan genel terimdir . Yarısı, spektrumun görünür kısa dalga kısmına, diğer yarısı ise spektrumun ultraviyole ve kızılötesi kısmına düşüyor.
Görünür veya bizim görüşümüzden gizlenmelerini sağlayan, farklı güneş radyasyonu türlerinin dalga boyudur. Radyasyon spektrumunun görünür kısmına düşen dalga boylarına sahip güneş radyasyonu, görebildiğimiz güneş ışığıdır.
Kızılötesi ışığın daha uzun dalga boyları, güneş spektrumunun görünür aralığının dışında kalmalarına neden olurken, ultraviyole ışığın daha kısa dalga boyları da onları görünür kapsamın dışında bırakır.
Güneş Enerjiyi Nasıl Üretir?
Güneş radyasyonu, büyük iç süreçlerin bir sonucu olarak güneş tarafından üretilen enerjidir. Özetle, güneşin çekirdeğinin içinde ve çevresinde, ışık ve ısı şeklinde böylesine büyük miktarda enerji yaymasına izin veren güçlü bir nükleer füzyon yaratma kabiliyetidir.
Tüm süreç güneşin çekirdeğinde başlar. Çekirdeğinde bulunan muazzam basınç ve sıcaklıklar nedeniyle, hidrojen helyuma dönüşür ve bu da büyük miktarda enerjinin salınmasından sorumlu olan nükleer bir füzyon oluşturur.
İlgili kuvvetlerin büyüklüğünü daha iyi anlamak için, bu işlem sırasında çekirdekteki basıncın 25.33 trilyon KPa (250 milyar atmosfere eşdeğer) ve ısının 15.7 milyon santigrat derece (28.26 ° milyon derece Fahrenheit) olduğu tahmin ediliyor .
Bu enerjinin neredeyse tamamı Dünya’nın yarıçapının% 24’ü içinde üretilir. Güneşin bileşimini oluşturan katmanların geri kalanı, ısıyı , güneş ışınımını uzaya yayan güneş fotosferine (güneşin yüzeyi) ulaştığı yüzeye aktarır .
Güneşin her saniye uzaya saldığı radyasyon enerjisi miktarı 1.82 milyar termonükleer bombanın yarattığı enerjiye eşittir. Bu muazzam miktardaki güneş radyasyonu, Dünya’ya ve diğer gök cisimlerine ulaştığı yerde uzayda yayılır.
Güneş Radyasyonu Türleri
Güneş radyasyonu üç farklı tipte elektromanyetik radyasyondan oluşur:
Görülebilir ışık
Morötesi radyasyon
Kızılötesi radyasyon
Görünür ışık, Dünya’ya ulaşan toplam güneş radyasyonunun% 42,3’ünü, kızılötesi radyasyon% 49,4’ünü ve ultraviyole ise% 8’ini oluşturur. Her bir radyasyon biçimini ve etkisini anlamanın en iyi yolu, her birini ayrı ayrı incelemektir.
Görülebilir ışık
Görünür ışık, dünyayı ve atmosferi aydınlatmaktan sorumlu, deneyimlediğimiz güneş ışığıdır. Bulut örtüsüne bağlı olarak, ışık genellikle öğle saatlerinde en parlak, gün doğumu ve gün batımı sırasında ise en zayıf halindedir.
Aldığımız ışık bize üç farklı şekilde ulaşır:
Doğrudan Radyasyon
Dağınık Radyasyon
Yansıyan Radyasyon
Toplamda ne kadar ışık alacağımızı belirleyen, üç ışık kaynağının birleşimidir. Işığın yoğunluğu da hangi tür ışığın baskın olduğuna bağlı olarak değişir.
Doğrudan Radyasyon
Doğrudan radyasyon, güneş ışığı herhangi bir müdahale olmaksızın doğrudan Dünya yüzeyine gittiğinde oluşur. En güçlü ışık yoğunluğunu yaratır ve aynı zamanda güneş enerjisi kullanan ekipmanlar için, örneğin güneş panelleri için en yararlı aydınlatma türüdür.
Ayrıca genellikle karanlık ve iyi tanımlanmış gölgeler oluşturur.
Dağınık Radyasyon
Dağınık radyasyon, ışık atmosferdeki parçacıklara çarptığında ve her yöne dağıldığında oluşur. En yaygın örnek, bulutların içinden geçen ve birden çok yönden gelen ve yayılan daha az yoğun bir ışığa neden olan ışıktır.
Bulut kalınlığına bağlı olarak, dağınık radyasyon ışığı hiç gölgeye dönüştüremez.
Yansıyan Radyasyon
Yansıyan radyasyon, adından da anlaşılacağı gibi. Bir nesneden genel bir yönde yansıyan güneş ışığıdır. Yansıyan ışığın miktarı ve odağı, ışığın yansıttığı nesnenin özelliklerine ve dokusuna bağlıdır. Örneğin, asfalt gelen radyasyonun büyük çoğunluğunu emebilir ve ışığın yalnızca yaklaşık yüzde 4’ünü yansıtır. Öte yandan kar ve buz, tüm ışığın yüzde 90’ını yansıtabilir.
Gölge yayını söz konusu olduğunda, yansıyan ışığın “çoklu görev yetenekleri” vardır. Güneş, dokusuna bağlı olarak yansıtıcı yüzeye gölge oluşturabilir. Buna karşılık, yansıtıcı yüzey, nesnelerin arkasında gölgeler oluşturmak için yeterince güçlü bir ışık yayabilir.
Kızılötesi radyasyon
Kızılötesi Radyasyon, daha uzun dalga boylarına sahip güneş radyasyonunun karşı tarafında bulunabilir, bu da radyasyon spektrumunun görünür kısmının dışında kalmasına neden olur. Toplam güneş radyasyonu miktarının yüzde 49,4’ünü oluşturur.
Kızılötesi Radyasyon, öncelikle Dünya yüzeyinin ısıtılmasından sorumlu olan önemli bir ısı kaynağıdır. Su ve karbondioksit radyasyonu verimli bir şekilde absorbe edip ısıya dönüştürebildiği için ısıtma işlemi mümkündür .
Kızılötesi radyasyon, daha uzun dalga boylarının bir sonucu olarak görünür ve morötesi ışıktan çok daha kolay yansıtılabilir. Bu özellik, ultraviyole radyasyonun yer ve su yüzeyi ile hava arasında ısı alışverişi yapmasına izin verdiği için önemlidir.
