Kasırga rüzgarları çatıları parçalayabilir, pencereleri patlatabilir ve binaları dümdüz edebilir ve rastgele enkazlardan ölümcül silahlar yapmakla ünlüdür. Ancak fırtınalar, bazıları rüzgardan bile daha kötü olan bir dizi başka felaketi de tetikliyor. Kıyı fırtınası dalgalanmaları , kasırgaların diğer etkilerinden daha fazla Amerikalıyı öldürdü ve Katrina Kasırgası’ndan sonra New Orleans’ın çoğunu sel basarak ülkenin kolektif hafızasında silinmez bir iz bıraktı. Şiddetli yağmur, özellikle Asya ve Orta Amerika’nın engebeli bölgelerinde, yağmurların büyük çamur kaymaları ve çukurlara neden olabileceği bir başka katildir. Ve bir kasırganın kuyruk ucu genellikle kasırganın kendisinden daha güçlü rüzgarlara sahip olan kasırgalar üretir.
ABD tarihindeki en ölümcül kasırga, 8 Eylül 1900’de Teksas, Galveston’u pusuya düşüren ve 8.000 kişiyi öldüren isimsiz bir fırtınaydı. Ancak kasırga tahmini ve hazırlığındaki ilerlemeler o zamandan beri ABD’deki ölü sayısını azaltmış olsa da, herhangi bir siklon artık geçmişte olduğundan daha fazla yıkıma neden olabilir. Bunun temel nedeni, özellikle gelişmekte olan ülkelerde dünya kıyılarında artan nüfus yoğunluklarından kaynaklanıyor. Yine de varlıklı ülkeler kıyı kalabalığından muaf değildir: Yalnızca Amerika Birleşik Devletleri’nde yaklaşık 160 milyon insan – toplam nüfusun yarısından fazlası – şu anda sadece 673 okyanus kıyısındaki ilçeye sıkışmış durumda [PDF], 1970’e göre yüzde 46 arttı. Beş yıldan kısa bir süre içinde yüzde 5’lik bir artışla 2015 yılına kadar 7,1 milyon kişinin onlara katılması bekleniyor.
Daha da kötüsü, bu kıyıların birçoğu okyanusa eskisinden çok daha yakın, çünkü baraj yapımı, geliştirme ve kirlilik, normalde bir kasırganın karaya çarpmadan önce darbesini yumuşatacak olan kıyı bataklıklarını yok etmeye yardımcı oldu. Bu tampon olmadan, fırtına dalgalanmaları daha şiddetli olabilir ve rüzgar fırtınaları, karaya düşmeden önce fırtınayı yavaşlatacak hiçbir şey olmadan daha güçlü olabilir.
