Antisiklonlar, çevreleyen çeşitli bölgelerdeki havaya göre büyük atmosferik basınç bölgeleridir.
Bunlar sahip oldukları devasa çapları ile bilinirler. Ayrıca yüksek basınçlı sistemlere de atıfta bulunulur. Antisiklonlar, eş merkezli ve aralıklı izobarlar şeklinde tüm hava durumu çizelgelerinde görünür. Antisiklonların merkezi, alçalan havanın yanı sıra havanın yüzeye doğru yatay ıraksamasıyla birlikte karakteristik hava sirkülasyon modellerine sahiptir. Antisiklon bir sistem içindeki havanın dairesel akışından türetilmiştir. Antisiklonik dolaşımın, dünyanın dönüşüne zıt olan yerel dolaşımlara sahip olduğu bilinmektedir.
Hafif rüzgarların yüksek basıncın merkezi etrafında saat yönünde Kuzey Yarım küreye ve saat yönünün tersine Güney Yarım küreye doğru döndüğü bilinmektedir.
Hava alçalırken sıkışmaya başlar ve bu adyabatik ısınmadan sorumludur. Burada daha kuru ve daha sıcak hava bulut oluşumunu bastırır. Bu nedenle antisiklonlar yazın iyi havayla, kış mevsiminde soğuk ve sisli havayla ilişkilendirilir. Ilıman enlemler, bir antisiklondan sonra sakin ve sakin bir hava yaşar. Antisiklonların yavaş ve sabit hareket özellikleri vardır. Orta enlem antisiklonları soğuk ve ılık antisiklonlara bölünmüştür. Subtropikal antisiklonlar genellikle daha sıcaktır.
